Altijd wanneer het jaar ten einde loopt wordt ik een beetje melancholiek, denk dan even terug aan het afgelopen jaar en ik ben dan altijd een beetje verdrietig dat het jaar weer voorbij is, vooral als het een goed jaar is geweest, zoals dit jaar.
Mijn moeder zong vroeger altijd het liedje "tel uw zegeningen"** en daar moet ik nu weer even aan denken, want ik heb er veel te tellen. Heel lieve vrienden waar ik volgens mij altijd terecht kan, een familie die ondanks het verlies van de laatste lijm (mijn vader) toch altijd contact met elkaar blijven zoeken, De leukste en liefste collega's van de wereld waar ik ontzettend mee kan lachen, maar met sommige nog veel meer!! Een man die mij op handen draagt (gaat ook steeds makkelijker :-)) en 3 verschrikkelijk leuke meiden, waar ik weleens op mopper, maar waar ik absoluut niets over te klagen heb. Dan nog een baan waar ik gek op ben. En dan heb ik ook nog eens dit jaar de leukste vakantie van mijn leven gehad, ik ben verliefd geworden op Italie, maar ook door onze mede vakantie gangers is het zo leuk geworden, bedankt Dino, Daan en Bart!! Dus heel wat zegeningen te tellen.
Maar aan het eind van het jaar toch ook wel een traan, mijn vader die nu een jaar weg is en zo gemist wordt, mijn moeder die bijna 12 jaar geleden is overleden en waar ik elke dag nog aan denk en die ik elke dag mis. Dan denk ik ook even aan alle mensen die zijn weggevallen, of andere verdrietige dingen hebben meegemaakt. Dus dit is altijd een beetje rare dag voor mij.
Gelukkig altijd genoeg te doen, vanmiddag naar de zus van Bennie die op deze onhandige dag jarig is en vanavond naar mijn Tollebeker broer, die zijn huis openstelt voor de hele meute Pitten en dat valt niet mee dat kan ik jullie verzekeren.
Een goed uiteinde allemaal en tot blogs!!
**Voor de mensen die het niet kennen: Tel uw zegeningen, tel ze één voor één,tel ze alle en vergeet er geen.Tel ze alle, noem ze één voor één,en ge ziet Gods liefde dan door alles heen.