Gisteren op het werk kregen we het op een gegeven moment over geluksmomenten. Wanneer heb je voor het laatst een geluksmoment ervaren. Het werd een mooi gesprek. Geluksmomenten die heb ik de laatste tijd toch regelmatig. Alle energie die ik gekregen heb levert enorm veel geluksmomenten op. Eigenlijk beleef ik iedere dag wel ergens een geluksmoment. Maar volgens mij kun je die alleen beleven als je ook dieptepunten hebt meegemaakt. En ook die heb ik gehad dit jaar. Maar samen met mijn gezin, vrienden, familie, collega's maar vooral natuurlijk Igor zijn die overwonnen en daarom ben ik nu waar ik nu ben. Is nu het hele leven een geluksmoment? Nee natuurlijk niet.De laatste weken ben ik weer enorm aan het strijden met mijn eetverslaving, de eerste kerstdag heb ik redelijk overleefd wel iets teveel gegeten maar het zijn niet die schranspartijen van vroeger geworden. Nu heb ik er nog 1 te gaan en dan ga ik morgen naar Igor om de schade te bekijken en het plan van aanpak te maken.

Ik heb altijd een hekel gehad aan januari, die lange saaie maand, maar nu verheug ik me erop. Weer even de puntjes op de i zetten, weer even keihard werken. Maar toch is het wel goed dat dit nu zo gaat, het leert me dat ik er (nog) niet ben, dat ik altijd alert zal moeten zijn en dat ik Igor nog heel hard nodig heb. Maar dat besef over mezelf levert toch ook weer een geluksmoment op.


Ik wens iedereen in 2012 enorm veel geluksmomenten toe.

Deze week lagen mijn lief en ik nog even te kletsen toen we erachter kwamen dat het precies 25 jaar geleden is dat we zijn gaan samenwonen. En wat hebben we veel meegemaakt in die 25 jaar. We hebben 3 prachtige meiden gekregen. We hebben onze ouders verloren en vrienden gemaakt. We zijn ouder geworden maar wijzer weten we nog niet zeker. Maar we zijn nog steeds even blij met elkaar als toen en dat gevoel wordt alleen maar meer. En dan over mezelf, in die 25 jaar heb ik alle gewichten gehad tussen de 72 en 175 kilo. Ben ik 2x overspannen geweest en heb mezelf er weer uitgeknokt. Ben ik 11 jaar thuismoeder geweest en 10 jaar werkende moeder. Ben heel gelukkig geweest en ook wel eens een beetje ongelukkig. Heb ontzettende lol gehad en ook diep verdriet maar al met al had ik niets willen missen, geen seconde. Ik hoop dat ik nog 25 jaar mag beleven die net zo fijn waren als de afgelopen jaren. Daar drink ik op..Proost....(cola light)
Wat is dat toch met tijd, het vliegt voorbij naarmate je ouder wordt, behalve als je op de bus wacht maar dat is wat anders.
Ik heb 1000 plannen maar op de een of andere manier is de tijd voorbij voor ik het allemaal uitgevoerd heb. Ik denk iedere (vrije) dag "vandaag ga ik" en dan bedenk ik van alles. 's Avonds bedenk ik dan wat ik hiervan allemaal gedaan heb en als ik de helft heb gedaan is het veel. Hoe dat nu komt, werkelijk ik heb geen idee maar vervelend is het wel. Weet je wanneer je merkt of je te weinig tijd met je lief doorbrengt? Als je 's morgens om 6 uur al begint te kletsen omdat je nog zoveel te vertellen hebt en je bent eigenlijk een uitslaper. Voor het eerst van mijn leven verheug ik me op een lange saaie januari maand met heeeel veel tijd dan kan ik eindelijk eens............