De woensdag voor pinksteren begon het, kiespijn!! Maar natuurlijk niet naar de tandarts gaan want het gaat misschien wel over :-(. Nou dat heb ik geweten tijdens de Pinksteren niet meer slapen van de pijn en daarom 2e Pinksterdag toch maar naar een vervanger. Die boorde de vulling open en spoelde de boel schoon, noodvulling erin klaar. De opluchting was groot totdat de verdoving eruit ging. Jankend zat ik op de bank te vloeken, heeft die PIEP de verkeerde kies behandeld. Hyves is dan toch wel een topmedium want een dorpsgenoot kwam een pijnstiller brengen omdat ze had gelezen dat ik zo'n pijn had (dank je Gre). De volgende dag naar mijn eigen tandarts, start de auto niet en moest ik op de fiets met mijn zere bekkie. De tandarts heeft de boel tot in de punt van de wortel opengeboord en schoongespoeld, noodvulling erin klaar. De opluchting was wederom groot en dit duurde wederom tot de verdoving eruit ging, man wat heb ik een pijn gehad en dit heeft echt 5 dagen geduurd. Op de terugweg vloog een brommer op mij af en ik kon kiezen, knallen of springen. Ik koos voor het laatste en knap deed mijn knie, overstrekt dus nu kreupel ik nog een beetje in de rondte. Tussendoor slaagt mijn dochter 2 ook nog even voor de Havo met een prachtige cijferlijst en hebben we 's avonds nog gezellig geborreld tot heel laat. Nu nog een paar dagen en dan ga ik naar Frankrijk om daar te sporten met al mijn mede kandidaten. Om te zeggen JOEPIE, nee ik heb nogal last van heimwee maar ik ga er vol voor en wie weet hoe sterk ik ben geworden en eruit kom. Tot gauw allemaal.
De vervanger had wel de goede kies behandeld, ik wil geen rare praatjes de wereld in helpen!!
Iedere morgen zie ik ze zitten als ik naar mijn werk rijd op een tijdstip waarop ik nog best een uurtje wil slapen en ik weet ze zitten daar al uren want iemand heeft ze verteld dat ze dan beter bijten. Starend naar een dobber soms onder een grote paraplu soms met een lezende vrouw naast zich maar altijd kijkend naar dat drijvende dingetje en iedere dag vraag ik me dan af, waar denken ze nu aan? Denken ze aan hun (gelukkige) huwelijk? Aan hun (goed presterende) kinderen?? Aan hun (rotzak van een) baas?? Aan die promotie/degradatie die er zit aan te komen?? Of zitten ze alleen maar te hopen dat er iets bijt, wat dan ook?? Ja met zulke levensvragen hou ik me 's morgens bezig en ik wil er nu wel eens antwoord op, dus is er een visser die me dit kan vertellen?

Soms denk ik waar doe ik dit allemaal voor, soms heb ik gewoon geen zin meer, soms ben ik zo moe. Maar dan loop ik een hele middag op de LZB of winkel ik een dag met de meiden zonder pijn of sta 50 minuten op de crosstrainer drijfnat van het zweet maar niet volkomen uitgeput en dan weet ik het weer, daar doe ik het voor!!!
Oke nooit dol geweest op dat geslenter langs winkels en dat wachten als er iemand in de paskamer bezig is (hoezo paskamer ik weet zeker dat ze er al jaren zijn, oke flauw) Maar ik doe dochter 3 er geen groter plezier mee en na jaren niet zo lang te hebben kunnen lopen hoorde ik mezelf haar deze week beloven dat we vrijdag zouden gaan shoppen. Dochter 2 had ook wel zin om mee te gaan en zo trokken we vanmorgen met goede zin richting Almere. En het was best leuk, het sjouwen ging me goed af en de meiden slaagden wonderwel in iedere winkel. Zelf nog wat nieuwe sportkleding gescoord (heb ik tegenwoordig meer aan dan gewone kleren) en een zomers setje voor in Frankrijk. En alles in een maat waar ik blij verrast van ben. Ja het gaat goed met me!!