Depressie

Dus ging ik gisteravond weer naar de WW en ik schrok me werkelijk dood, ik wist natuurlijk best dat ik gegroeid was maar zoveel??? Hoe hebben jullie dat zo ver kunnen laten komen ;-). Goed ik schiet gelijk een depressie in maar het heeft de ogen ook wel weer geopend. Wat me gisteravond ook nog opviel dat mensen zo raar over prestaties doen. Er was een vrouw behoorlijk veel afgevallen terwijl ze volgens mij al over haar streefgewicht heen was, maar laten we eerlijk zijn, vergeleken bij mij lijkt iedereen op de rand van anorexia, anyway, iedereen van hoe doe je dat hoe kan dat nou etc. etc. En die vrouw, ik snap er niks van, heb allemaal feestjes gehad en ben ook nog naar de mac geweest bla bla bla. Raar toch, je mag toch best trots zijn op een goed resultaat. Vroeger op school ging dat ook zo, hadden ze een 10 en dan van, en ik helemaal niet geleerd, terwijl ze waarschijnlijk uren hebben geleerd. Dat mag toch? Je moet er juist trots op zijn dat je hard werkt aan jezelf, innerlijk of uiterlijk. Ik doe het zelf ook hoor maar begrijp echt niet waarom. Maar goed er mag weer gezegd worden, heb je daar de punten wel voor???

Moedig of stom

Ik ga toch weer vanavond, ja nu op dinsdag. Of het nu wel succesvol gaat worden? We zullen zien maar gaan is toch de eerste stap

Wizzy

Onze Wizzy is overleden, vanmorgen ging Bennie haar eten en drinken brengen en vond haar toen al wat suf en vanmiddag lag ze dood in haar hok. Natuurlijk is er verdriet alom want het was wel een super lief konijntje, nooit bijten altijd aaibaar en nu is ze er opeens niet meer. Ik heb altijd gezegd dat alles wat hier nu nog dood gaat niet meer vervangen wordt, en een konijntje nee die komt hier echt nooit meer. Iedere keer als ik dat beestje in zijn hok zag zitten brak mijn hart. Ze is altijd goed verzorgd, had een groot hok, mocht regelmatig lekker door de tuin springen en kreeg het beste van het beste voer, maar wat is het zielig om zo alleen in een hokje door het gaas te moeten kijken naar de wereld. Onze Wizzy, we zullen haar zo gaan missen.

En het is in .....

Vandaag heerlijk dagje naar Hellendoorn geweest met zus en haar familie. We hebben genoten het was zalig weer het was helemaal niet druk en iedereen was in een stralend humeur. We hebben alle atracties minimaal 2x kunnen doen (vooral terrassen was zeer populair bij mij ;-) ) en we werden niet eens zo heel erg nat in de wild water baan, dus echt een dag met een gouden randje. Foto's zijn gemaakt door Jelle - Luuk- Hoekstra en die zullen dan ook wel verschijnen op het blog van zijn ega.

Toekomst

Gisteravond logeerde dochter 3 bij haar 2e moeder en oudste en 2e gingen uit (stappen en verjaardag) dus mijn schat en ik waren een avond helemaal alleen thuis zoals het in de toekomst als alles goed gaat ook zal zijn. Nu denk ik niet dat ik ooit last krijg van het lege nest syndroom maar je weet maar nooit natuurlijk maar stil is het wel. Normaal is er altijd wel iemand die de aandacht opeist en nu was dat dus alleen Bennie. Dus heerlijk een avondje bank hangen en lekker al (mijn) favoriete televisie programma's gekeken. Voordat iedereen aaaaaah gaat roepen en medelijden heeft met mijn ega, hou maar op, hij ziet iedere voetbalwedstrijd die er op tv komt en ik zit vaker dan hem boven dus..... Om 12 uur hebben we dochter 2 opgehaald van haar feestje en was het gedaan met de rust, gelukkig :-)

Tandarts en zo

Vanmogen maar vroeg boodschappen gedaan want om half 11 moesten we naar de tandarts, gewoon voor de half jaarlijkse controle. Dit keer zonder dochter 1, die ook wel eens apart wilde maar vanmorgen toch zei dat ze de volgende keer weer met ons mee wilde, is toch gezelliger. Het zag er allemaal weer keurig uit, tandsteen is weer allemaal verdwenen en 11 november wordt mijn slechte kies getrokken. Voorlopig zijn we weer klaar!

Fiets 2

Nadat dochter 2, 3 en ik zelf vandaag al een keer in de winkel waren geweest zag Lief vanavond toen hij op weg was naar een vergadering de fiets staan, bij die winkel dus.

Zou iemand toch geschrokken zijn van mijn blog en hem daar gauw neer gezet hebben? Het maakt niet uit, ik ben weer blij.

Fiets en Pfeiffer

Vanmorgen moest ik naar de dokter en omdat dochter 1 al een tijd nogal moe is en vorige week behoorlijk ziek is geweest haar maar meegenomen. Na mijn bloeddruk te hebben gecontroleerd (wat gezakt maar nog te hoog) keek de dokter naar dochter lief. Omdat haar klieren nogal opgezet waren en ze wat van die typische klachten had leek het hem een goed idee om even bloed te prikken (ze was heel dapper dit keer). Ik was net terug op het werk toen ik een mailtje kreeg van Lief "heb jij gisteravond misschien de fiets van dochter 2 meegenomen naar vriendin E.? Nee dus, ten eerste was E. bij mij geweest en ik heb ook nog eens zelf een nieuwe fiets dus hoef ik die van haar niet te lenen. Gejat dus...We hebben deze fiets net een half jaartje geleden gekocht, en nu meegenomen door een of andere PPIIEEPP die de makkelijkste weg kiest, of nog erger de fiets gebruikt en dan de vaart in gooit. Ik ben zo vreselijk kwaad....Als ik er ooit achter kom wie dit gedaan heeft, berg je maar. Tot mijn verbazing werd ik toen ik net uit mijn werk kwam gebeld door de dokter dat dochter 1 toch echt Pfeiffer heeft en dus goed moet luisteren naar haar lichaam. Dat wordt dus voor;opig niet meer stappen lieverd ;-).

Movie World

Gisteren met de hele familie (die van mezelf en die van MP) naar Movie World geweest formally knows as Warner Brothers Movie World en het was een zeer geslaagde dag. Zelf nergens in geweest alleen maar lekker in het zonnetje zitten wachten op de andere maar dat was ook wel lekker ontspannend. En wat zijn de meiden durfallen geworden zeg als je nagaat dat we ze vroeger bijna jankend de draaimolen in moesten slepen omdat die eigenlijk al heel eng was is het een wonder om te zien wat ze nu allemaal durven. Eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat dochter 2 altijd wel alles durfde. Ze stappen nu in de hoogste achtbanen, storten naar beneden van 60 meter met een snelheid van 90 km per uur en stappen zonder blikken of blozen in alle atracties die er zijn zonder eerst te vragen "dit is toch niet eng he? ik durf dit toch wel he?". Ja het komt wel goed met die meiden van mij......

Uitslag

Oke even een snel blogje voor al die mensen die gereageerd hebben op mijn vorige waar ik iedereen nog hartelijk voor wil bedanken!! Ik ben werkelijk overspoeld met mailtjes, sms-jes en kaartjes hartstikke lief allemaal!!

Maandag zou de dokter terugbellen maar niet dus, Bennie belde aan het eind van de middag zelf maar eens op (ik ben daar te scheiterig voor) en kreeg een nogal bitchy receptioniste aan de telefoon die vertelde dat "dokter er niet was en hij wat geduld moet hebben". Deze assistente hoeft niet te leven met een neurotische vrouw die bij iedere steek denkt dat ze het loodje gaat leggen, maar goed dan maar afwachten. De volgende dag belde de dokter inderdaad en vertelde dat mijn uitslagen er prima uitzagen, lever goed, nieren goed, cholesterol prima, alleen de ontstekingswaarde in mijn bloed was hoog, deze was namelijk, en nu praat ik de dokter na, 35 en mag maximaal 15 zijn dus deze moet ik binnenkort nog een keer laten testen. Over 3 maanden moet ik me nog een keer laten zien bij de neuroloog en allen als ik de hoofdpijn nog een keer krijg wil hij me eerder zien.

Ziekenhuis

En dan zit je in een keer in de mallemolen van het ziekenhuis. Woensdagmiddag kreeg ik een vreemd soort hoofdpijn, het begon boven mijn oog en ging dan door mijn hele hoofd en zakte weer af via mijn oog, dit duurde ongeveer een minuut en kwam iedere paar minuten weer terug.

Toen dit donderdagmorgen nog niet over was en ik ook nog eens heel slecht zicht had met mijn linkeroog toch maar even de dokter gebeld. Ik kon 's morgens nog komen en de dokter vond het toch zorgelijk genoeg (sprak zelfs over een Tia) om me meteen door te sturen naar een neuroloog vooral omdat mijn bloeddruk ook nog eens sky high was. Dus Bennie en ik op naar Sneek en daar kon ik gelijk doorlopen naar de arts, bloeddruk nog steeds 170/90 dus er werd gelijk een heel alarm rondje geregeld, een scan een duplex onderzoek (vaten in hals en ook werden getest) en natuurlijk bloedprikken. Na de lunch konden we gelijk weer naar de neuroloog om daar tot mijn opluchting te horen dat de uitslagen allemaal goed waren alleen van het bloed niets binnen nog natuurlijk dit hoor ik maandag. Waarschijnlijk een zeldzaam soort migraine waar ik nu zware medicijnen voor heb en een maagverzachtings tablet. De hoofdpijn is nu een stuk minder en met de hoge bloeddruk moet ik naar mijn huisarts maar een teken is het wel.

Ik wil even eindigen met goed nieuws, mijn oudste heeft meegedaan aan het voorleeskampioenschap van de eerste klas van de Friesche Poort en van de 31 is ze 3e geworden. Als dat geen juf in de dop is!!

Herfst, herfst wat heb je te koop?

Wat is dit toch heerlijk weer.....als iedereen thuis is, je vrij bent, het huishouden klaar hebt en alleen nog maar lekker in een warm huis op bank/bed hoeft te hangen/liggen om een goed boek of een heerlijke film te lezen/kijken.

Maar dit is toch geen weer voor als je naar school moet fietsen, moet werken of op de basisschool moet helpen met wommen.

Een beetje triest zit ik nu dan ook met mijn broodje voor het raam te kijken en te bedenken hoe ik droog op de fiets op school kan komen. Een regenpak echt niet dat is niet stoer (komt nog van vroeger deden we ook geen handschoenen aan, ben je gek, je wist nooit wie je zag) en een paraplu op de fiets is een levensgevaarlijke actie, die truc kan mislukken en bovendien waait het daar te hard voor. Het zal hopen worden op een kleine droge periode waarin ik als de wiedeweerga op mijn fiets spring en naar school cross. Zo nu even ruzie gaan maken met dochter 2, die is al niet fit en moet zo op de fiets naar school. Wedden dat dat eigenwijze kreng geen regenpak aan wil.