Geen titel

Vandaag gelezen in de krant: 2 broertjes (3 en 4) omgekomen door wespensteken.
De jongentjes waren met een vriendje aan het spelen in een olijven gaard toen ze aangevallen werden door wespen.
Ze renden naar de kantine maar de volwassenen draaiden de deur op slot omdat ze bang waren ook gestoken te worden. De broertjes overleden ter plaatse, hun vriendje ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis.
Ik ben zo geschokt door dit nieuws en ik probeer het te begrijpen, maar ik begrijp het niet, ik probeer te begrijpen dat wanneer een meisje wordt verkracht alle omstanders doorlopen omdat ze bang zijn neergestoken te worden maar ik begrijp het niet.
Ik probeer te begrijpen dat er 20 mensen staan te kijken hoe iemand verdrinkt en allemaal denken zij/hij kan het toch wel doen, maar ik begrijp het niet.
Ik probeer te begrijpen dat mensen doorlopen wanneer iemand voor zijn mp3 speler vermoord wordt en dan denken straks ben ik aan de beurt maar net doen of ik niets zie, maar ik begrijp het niet.
Ik probeer te begrijpen dat de regering zich druk maakt over een spelletje als Lingo terwijl er elke dag mensen sterven van de honger, maar ik begrijp het niet.
En zo is er zoveel in de wereld die ik niet begrijp en ik hoop dat als ik ooit in een van de bovenstaande situaties kom ik wel wat doe, maar ik weet het niet. En dat maakt me wel eens bang, want als mijn kinderen ooit het slachtoffer zijn in een van deze situaties hoop ik dat er wel iemand denkt, ik spring erin, ik ga erop af of ik doe de deur open en sla die wespen weg.