Bij mij overheerst zoals bij veel vrouwen regelmatig het schuldgevoel boven een ander gevoel. Op dit moment terwijl ik dit typ heb ik zelfs schuldgevoelens, kan ik het wel maken om lekker op de computer te zitten terwijl mijn lieve vriendin L. hier al zingend mijn huis schoonmaakt, het feit dat ik haar daarvoor betaal maakt niets uit, zij werkt en ik doe niks. Dat ik 3 dagen vrij ben en in die 2 dagen daarvoor een cursus heb gevolgd, alle was erdoor heen heb gedraaid, gelopen heb voor het kankerfonds, gekookt heb en alle boodschappen al lekker in huis heb, maakt niets uit. Dan belt mijn schoonzus of we echt niet meegaan naar Noordwijk want anders moet ze alleen en BAM daar komt het schuldgevoel daarover er ook bij, we kunnen echt niet maar toch ga ik nadenken of er echt niet een manier is om toch.......
Gevonden op internet:
Schuld en boete
Als er iets makkelijk is om jezelf mee op te zadelen, dan is het wel schuldgevoel. Schuld met een grote S. We hebben er allemaal last van. Voor onze Hollandse calvinistische geesten is het makkelijker om schuld te voelen dan trots. Trots? Brrrrrrr, rillen we afkeurend. Dat is meer iets voor Amerikanen. Schuldgevoel is voor ons de perfectie emotie.
Vooral vrouwen hebben er last van. Hoe hoger de lat ligt, des te meer is er om je schuldig over te voelen. Doe ik wel hard genoeg mijn best? Zorg ik wel goed genoeg voor mijn ouders? Met stip op nummer 1 staat het grootste slachtoffer van het schuldgevoel: de moeder.
Wat zijn we toch een raar volkje, zullen we nu eens allemaal gaan zeggen waar we trots op zijn?? ik begin Ïk ben er trots op dat ik zo'n leuke baan heb kunnen bemachtigen met toch weinig ervaring!! En laat ik gelijk nummer 2 erbij gooien, dat ik het afvallen zo goed doe en ook nadat het mis is gegaan ik het weer zo goed heb opgepakt. Goed dat was ik wie volgt????