Herfst!!??

De regen slaat tegen de ramen en 's morgens als mijn beide dappere meiden de kranten gaan doen is het alweer donker. Ik ben er nog niet aan toe, heb nog veel te weinig zon gehad naar mijn idee en wil nog zo graag mijn fleurige kleren aan, wil nog niet in al die dikke donkere kleding. Maar aan de andere kant, het hele huis ruikt weer naar zelfgemaakte groentensoep, de kruidnootjes liggen weer in de winkel en we gaan ons langzamerhand weer voorbereiden op Sint en Kerst (mijn favo dagen). Vanmorgen kwam er een pakje van de Necker met badjassen voor mijn oudste en mijn jongste en een heerlijk dikke warme pyjama voor mij, waar ik van plan ben iedere zondag dat we niets hebben de hele dag in te blijven rondlopen. Maar toch, ik ben en blijf een zomermens.

Wat ik zou willen

Een steam blaster, echt die wil ik heel graag nog een keertje. Lijkt me zo handig... Het probleem is dat ik altijd alles zo handig vindt van Telsell en het is maar heel goed dat ik een zeer verstandige man heb die mij daarin tegenhoudt want anders stond mijn hele huis vol met spullen die ik waarschijnlijk maar 1 keer zou gebruiken en daarna nooit meer. Maar zo gauw ik zo'n reclame zie denk "ik zou ik dan ook niet heel gemakkelijk een geweldig schoon huis hebben en heel strakke billen/ buik, van dat prachtige fijngesneden groente dus altijd de lekkerste salades, een heerlijk fris huis met dat balletje met ronddaaiend water enz enz". Waarschijnlijk was ik ook falliet......

Efteling

Vandaag zijn we dus met 85 collega's en aanhang naar de efteling getogen. We verheugden ons er zeer op en vaak is het dan veel minder leuk, maar niet deze dag. Het weer zat mee en iedereen was in een uitstekend humeur. We begonnen in de bus eerst maar eens te zingen voor Niels want hij was jarig en dat mocht iedereen weten :-). Daarna bleek Elbakero zijn naam eer aan te doen, hij had 4 verschillende heerlijke cakes gebakken en ik moet eerlijk zijn, ik denk dat ik het meest ervan geproefd heb :-(. De efteling was zoals altijd hartstikke leuk, we renden achter reisleidster Nancy aan, die al een hele route had uitgestippeld en dat had ze heel goed gedaan. We konden iedere keer vrij vlot in de attracties en 's middags om een uur of 2 hadden we alles gehad en zijn we heerlijk op een terrasje gaan zitten met een kop thee en gebak. Later nog wat rondgelopen en sommige attracties werden voor de 2e keer "gepakt". Nog even winkelen en toen was het alweer tijd om naar de bussen te gaan. De terugweg werden we nog verrast met een prachtig stichtelijk lied zodat we ook even na alle vrolijkheid even na konden denken over de diepe dingen des levens. Voor mij een dag die voor herhaling vatbaar was.

Efteling

Morgen naar de efteling, met een grote bus en heel veel collega's. Ik heb er super veel zin in. Vandaag zei iemand "volgens mij hebben de ouders er nog meer zin dan de kinderen" En in mijn geval is dat misschien ook wel zo, ik ben dol op pretparken, maar de efteling is echt mijn favoriet.
Vervolg morgen.....

Voetbal

Wat is dat toch met mannen (en sommige vrouwen) en voetbal???? Wie kan me uitleggen wat de charme is van dat spel dat je geen een wedstrijd wil missen? Kijk een Nederland - wedstrijd, daar kan ik me nog wel in vinden, maar moet je ook werkelijk iedere, Uefa cup, ere-divisie, eerste divisie, championleage wedstrijd zien en daar iedere keer weer enthousiast over zijn. Voorbeeldje, mijn manneke en ik hebben het de laatste tijd nogal druk, privé en op het werk en we hebben niet veel tijd voor elkaar. We (ik vooral) worden daar nogal onrustig van en komen echt aandacht te kort. Dus vanavond komt manlief thuis en zegt, heerlijk vanavond niks, gaan we lekker samen bank hangen, eventjes weer lekker samen. Dus schat brengt de jongste naar bed, leest voor, dekt onder, kust nog een keer en komt naar beneden waar ik op dat moment een herhaling van de Pfaffs zit te kijken. En wat zegt mijn schatje terwijl hij mij zo verleidelijk op de bank ziet liggen??? Nee dat niet, maar "mag hij even op voetbal?" Dat geloof je toch niet, de eerste avond samen in 2 weken en dan "mag hij op voetbal" werkelijk kan iemand me dit uitleggen??????

als ze er allemaal als het plaatje uitzagen, keek ik ook vaker mee denk ik

19 jaar

Vandaag zijn mijn schat en ik 19 jaar getrouwd. 30 april 1985 hebben we voor het eerst gezoend (nou niet helemaal waar, maar de andere keren was onder invloed van alcohol) maar deze keer was het voor z'n echie. Augustus datzelfde jaar gingen we voor het eerst op vakantie en dat was zo leuk dat we een huis aan gingen vragen. Voor de jonge mensen onder ons, niks geen punten, gewoon naar de woningbouw en zeggen mogen we aub een huis huren? Als je een grote bek had, had je eerder een huis en anders kon het wat langer duren. Het jaar erop in november kregen we een huis en in december zijn we gaan samenwonen. En als iemand aan ons vroeg, wanneer gaan jullie nou trouwen, zeiden we 16 september, alleen geen jaartal. Toen ik in maart 1988 3 weken naar het ziekenhuis moest en ik daarna naar huis mocht zei Bennie "weet je dat 16 september dit jaar op een vrijdag valt?" Dus vannuit het ziekenhuis naar het gemeentehuis en in ondertrouw gegaan. Er was nog maar 1 tijd over en dat was half 5 's middags. 16 september 1988 was echt een prachtige dag voor ons, het weer was k. Maar wij waren hartstikke gelukkig, het feest was fantastisch en de de huwelijksnacht.............was op de grond, ze hadden als grapje ons bed uit elkaar gehaald en alleen het matras laten liggen. Gelukkig gingen we de volgende dag op huwelijksreis waar we allebei ziek van thuis gekomen zijn.

Mensen

Er zijn verschillende mensen. Er zijn mensen die een ander wat gunnen, die wanneer de jackpot bij een ander valt, zeggen, wat fijn voor die mensen, ze kunnen het vast goed gebruiken. Van die mensen die heel gelukkig zijn en daarom een ander het licht in de ogen ook wel gunnen. Van die mensen die ook rustig durven zeggen dat niet alles soepel loopt in hun gezinnetje omdat ze zeker van elkaar zijn en weten dat hun huwelijk (leven) wel een stootje kunnen hebben.
Dan zijn er nog de andere, die heel hard schreeuwen hoe gelukkig ze wel niet zijn, maar dat zo hard roepen, dat het eigenlijk een beetje overschreeuwen wordt en dus ongeloofwaardig. Van die mensen die heel hard naar een ander uithalen om zichzelf beter te voelen, die vooral als iemand al gewond op de grond ligt, nog een keer natrappen en dan zichzelf pas echt lekker voelen. Dat zijn ook die mensen die nooit helemaal zeker van hun relatie zijn omdat ze weten dat hun partners ze op een gegeven moment zullen doorzien en ze weer alleen achter blijven omdat dat iedere keer gebeurt. Heel zielige mensen waar we allemaal niet boos op moeten worden, omdat het leven al zo zwaar voor ze is. Ik behoor echt tot de eerste groep en jij??

fish potato run

Begin mei zijn mijn zusje en mijn schatje begonnen te trainen voor de tocht der tochten, de fish potato run, En ze deden het goed, de conditie sprong vooruit de dicipline was ruimschoots aanwezig de spirit zat er goed in, toen voldeed zich het drama, Nance kneusde (brak?) haar middelste teen en schoenen aan zat er niet meer in dus lopen/rennen al helemaal niet, verdriet alom en met pijn in zijn hart is Bennie alleen verder gaan trainen. En zaterdag was het eindelijk zover, eerst werken en toen vlug naar huis om de koffie en thee klaar te zetten voor de hordes mensen die zouden komen kijken in onze riante voortuin. En gezellig was het en wat hebben we gejoeld, geschreeuwd, geklapt en gefloten, hartstikke leuk, je zag iedereen vleugeltjes krijgen. Nadat Bennie voorbijgesneld was en Merel zeer verheugd was omdat haar vader gelukkig niet laatste was, ben ik in de auto gesprongen om hem in te halen in Emmeloord en dat was ook al zo vreselijk leuk, wat een mensen!! Bennie kwam echt stuk over de finisch maar ik moet zeggen dat hij zich zeer snel herstelde en zijn tijd viel alles mee 1.13.41. Het streven was binnen de anderhalf uur, dus chapeau. De foto's en filmpjes zijn er nog niet, maar volgen hopelijk snel.

Bij deze:




Toen ik vanmorgen mijn computer opstartte kreeg ik een aantal foto's binnen die de huisfotograaf van Tollebeek van Merel had gemaakt en een daarvan wil ik jullie toch niet onthouden (rest is te zien op hyves, als ik ze daar op krijg)



De tijden die alle anderen hebben gelopen zijn te vinden op http://www.fishpotatorun.nl/

Schuldig???

Bij mij overheerst zoals bij veel vrouwen regelmatig het schuldgevoel boven een ander gevoel. Op dit moment terwijl ik dit typ heb ik zelfs schuldgevoelens, kan ik het wel maken om lekker op de computer te zitten terwijl mijn lieve vriendin L. hier al zingend mijn huis schoonmaakt, het feit dat ik haar daarvoor betaal maakt niets uit, zij werkt en ik doe niks. Dat ik 3 dagen vrij ben en in die 2 dagen daarvoor een cursus heb gevolgd, alle was erdoor heen heb gedraaid, gelopen heb voor het kankerfonds, gekookt heb en alle boodschappen al lekker in huis heb, maakt niets uit. Dan belt mijn schoonzus of we echt niet meegaan naar Noordwijk want anders moet ze alleen en BAM daar komt het schuldgevoel daarover er ook bij, we kunnen echt niet maar toch ga ik nadenken of er echt niet een manier is om toch.......

Gevonden op internet:
Schuld en boete
Als er iets makkelijk is om jezelf mee op te zadelen, dan is het wel schuldgevoel. Schuld met een grote S. We hebben er allemaal last van. Voor onze Hollandse calvinistische geesten is het makkelijker om schuld te voelen dan trots. Trots? Brrrrrrr, rillen we afkeurend. Dat is meer iets voor Amerikanen. Schuldgevoel is voor ons de perfectie emotie.
Vooral vrouwen hebben er last van. Hoe hoger de lat ligt, des te meer is er om je schuldig over te voelen. Doe ik wel hard genoeg mijn best? Zorg ik wel goed genoeg voor mijn ouders? Met stip op nummer 1 staat het grootste slachtoffer van het schuldgevoel: de moeder.

Wat zijn we toch een raar volkje, zullen we nu eens allemaal gaan zeggen waar we trots op zijn?? ik begin Ïk ben er trots op dat ik zo'n leuke baan heb kunnen bemachtigen met toch weinig ervaring!! En laat ik gelijk nummer 2 erbij gooien, dat ik het afvallen zo goed doe en ook nadat het mis is gegaan ik het weer zo goed heb opgepakt. Goed dat was ik wie volgt????

Film

Vandaag een drukke dag gehad, eerst even gewinkeld met collega A, daarna vergadering van de Pv. Binnenkort naar de efteling dus nog een boel te regelen. Vanmiddag naar de film met het kinderfeestje van Nancy, Ratatouille, hartstikke leuk. Zustertje was er ook met haar dochter en we hebben afgesproken dat we binnenkort wat met z'n 4en gaan doen, dus lijda, trek je agenda maar. Dat wordt volgens mij wel lachen 4 zussen weg, dat zal kakelen worden. Vanavond weer naar de weight watcher, er was weer 2,3 kilo af dus in 2 weken is dat toch mooi 6 kilo!!!

Zondagmiddag

Op het gevaar af dat ik weer een (heel kinderachtig anoniem natuurlijk) post krijg dat alles bij ons altijd zo , leuk, gezellig enz enz is (kent ons zeer slecht :-) ), maar vanmiddag was de ideale zondagmiddag, het zonnetje scheen, de kinderen waren heerlijk aan het spelen (de oudste zat op msn, mijn 2e schat was naar Walibi) en de dieren waren tevreden. Beter kan het niet. En voor mijn schagerijnige anonieme poster, als je tevreden bent met kleine dingen, wordt alles vanzelf, leuk, lief aardig mooi en vooral haaaartstikke leuk en helemaal geweldig en superrr gezellig en hoef je daar niet meer moe van te worden.