Ben ik nog helemaal vergeten te vertellen, zat ik vorige week toch vast in de lift bij het werk. Helemaal alleen tussen 2 afdelingen in. Het is wel vaker gebeurt en ik dacht altijd dat als het mij zou gebeuren ik lekker op de grond zou gaan zitten en heerlijk rustig afwachten tot de redding nabij zou zijn....Niets is minder waar. Nadat ik mijn nagels stuk heb gemaakt met proberen te deur te openen gilde ik keihard HELP HELP HELP, natuurlijk helemaal niet denken aan de alarmknop. Na een hoop geschreeuw hoorde eindelijk iemand mij en kon ik melden dat ik enigszins in paniek aan het raken was. Gelukkig wist ik niet dat ik tussen 2 afdelingen inzat dan zou ik pas echt zijn gaan gillen maar ik dacht nog steeds dat de deur gewoon niet open wilde. Na een hoop gesus en gepraat tegen me zodat ik maar niet verder in paniek zou raken schokte de lift naar boven en kon de deur open. Ik ga er voorlopig niet meer (alleen) in.

6 reacties:

Mariska zei

Volgende keer ga ik met je mee, bakkie koffie d'r bij, wie dut us wat? ;-)

Hermanus zei

Kind, had mij gebeld.

elbakero zei

Maar je was toch niet alleen?
Prins Claus Trofobie was er toch ook bij?

Blondie Power zei

Dan zijn niet van die momenten die je graag herhalen wilt..

Mijn dagboek zei

tjeetje wat zul jij geschrokken zijn. kan best begrijpen hoor dat je niet meer in dat ding wilt.
dan maar de trap. gr will

Smitsky zei

Creepy...