Milou

Het is officieel, onze Milou is gek, stapelgek. Al eens een kat meegemaakt die het liefst mee de douche in gaat? Oke het water is niet alles maar dat tolereert ze, ze is namelijk gek op lekkere luchtjes. Zelf ruikt ze ook altijd heel lekker en we weten niet hoe dat komt, volgens mij heeft ze een geheime parfum verzameling. Deze week is onze Milou een je weet wel poes geworden en we moesten er rekening mee houden dat ze een aantal dagen last kon hebben van de narcose, zo niet onze Milou, nee hoor een paar uur later dendert ze alweer door het huis alsof ze niet is weggeweest en de volgende morgen sprong ze alweer even enthousiast in de eerste armen die op waren. Ook kwettert ze alweer lustig naar alle vogels die ze oh zo graag achterna zou zitten. En dan de stofzuiger daar is ze natuurlijk bang voor maar ze is ook zo vreselijk nieuwsgierig dus dus als we stofzuigen dan springt ze ervoor er overheen en eronderdoor en drukt ze af en toe haar neus tegen de zuigmond. Ja het is officieel.......

Vliegje

We hebben een vlieg in huis, helemaal niet erg kunnen we best aan. Even een klapper pakken en plats weg. Maar onze Milou wordt helemaal gek ze draaft door de kamer, over banken, tafels, laptops achter het vliegje aan. Ik heb al wat krabsporen op mijn rug waar ze zich heeft afgezet. Vorig jaar hadden we in dit dorp een plaag, iedere dag sloegen we tientallen vliegen naar de andere wereld. Dat wordt wat, die arme kat. Weet iemand een goede kattenfluisteraar? Of natuurlijk een afdoende manier om die rotbeesten buiten de deur te houden?

trots

Van een collega kreeg ik vorige week een kaartje waarvan ze vond dat het bij me paste.
"Tegen jezelf kunnen zeggen dat je oke bent, is het grootste cadeau dat je jezelf kunt geven".
Wat een waardevolle tekst die eigenlijk voor iedereen geldt maar ik op dit moment heel goed kan gebruiken. Bedankt lieve A.

Potpourie

Er gebeurt zo veel en er gebeurt niets. Vanmorgen met een toch wel good looking man door het park gesjouwd, wie had dat gedacht een aantal weken geleden. Verder slaap ik veel, nou ja ik lig veel in bed, heb nog steeds spierpijn en breng nog steeds veel uur in de sportschool door (aaah dat verklaart de spierpijn). Verder wordt onze kleine poes al heel groot en zit 14 uur per dag met zijn neusje tegen het raam gedrukt likkerbaarden over al die lekkere vogeltjes. 's Morgens klimt ze in de broekspijpen van de eerste die beneden komt om eens even lekker lang geaaid te worden en dan mekkert ze enorm om eten en dan wordt ze melancholiek en kijkt uit het raam. Met nummer 1,2,3 gaat het goed ze zijn druk met werk en school en zijn erg lief voor hun toch soms wel erg klagende moeder. Mijn schat is nog steeds een schat en verwent me schromelijk. Zo staat het hier op dit moment voor, we zijn verlangend naar mooi weer en ik hoop dat er dan weer meer te melden valt.