Potpourie

Er gebeurt zo veel en er gebeurt niets. Vanmorgen met een toch wel good looking man door het park gesjouwd, wie had dat gedacht een aantal weken geleden. Verder slaap ik veel, nou ja ik lig veel in bed, heb nog steeds spierpijn en breng nog steeds veel uur in de sportschool door (aaah dat verklaart de spierpijn). Verder wordt onze kleine poes al heel groot en zit 14 uur per dag met zijn neusje tegen het raam gedrukt likkerbaarden over al die lekkere vogeltjes. 's Morgens klimt ze in de broekspijpen van de eerste die beneden komt om eens even lekker lang geaaid te worden en dan mekkert ze enorm om eten en dan wordt ze melancholiek en kijkt uit het raam. Met nummer 1,2,3 gaat het goed ze zijn druk met werk en school en zijn erg lief voor hun toch soms wel erg klagende moeder. Mijn schat is nog steeds een schat en verwent me schromelijk. Zo staat het hier op dit moment voor, we zijn verlangend naar mooi weer en ik hoop dat er dan weer meer te melden valt.