toestanden

Gisteren zit ik met mijn ontbijtje even nickelodeon te kijken toen ik dacht wat is ons beeld raar, een beetje dubbelig, vaag. Maar toen ik opzij keek was mijn kamer net zo. Eerst maar eens even flink wrijven maar overgaan nee. Toch maar even de dokterspost gebeld en we mochten wel even komen om 12 uur. Om kwart over 1 liepen we bij de dokter naar binnen en bleek mijn bloeddruk 220/100 te zijn. Ik schrok me rot. We moesten gelijk maar even naar sneek. Daar aangekomen in de rolstoel (belachelijk, maar wel lief), op een bed neergelegd een infuuspomp in de hand voor je weet maar nooit (dat ging nog niet makkelijk en mijn hele hand is blauw) en direct een band om mijn arm om de bloeddruk weer te meten en een hartslag metertje op de vinger. Bloeddruk 146/69 mmm, nog een keer 140/60 mmm, nog een keer 121/59. Ik zei hou nou maar op want ik hou geen bloeddruk over. Hartslag van gemiddeld 58 slagen per minuut (jaja sporthartje) dus dat was allemaal wel goed. Hersenscan, bloedbuisjes gevuld, longfoto en hartfilmpje later was het wachten op de neuroloog. Er kwam een co-assistent die wist het niet goed dus wachten op de neuroloog, die kwam om kwart over 5 en verklaarde mij volledig gezond maar wilde toch dat ik even naar Heerenveen reed voor een bezoekje aan de oogarts. Ondertussen stikte wij van de honger want 's morgens een boterhammetje gegeten maar verder niets. Maar toch eerst maar even naar Heerenveen, oogtest gehad en ik heb een blaartje of meerdere blaartjes onder mijn hoornvlies. Volgende week terugkomen en weg is je zaterdag. 9 uur reden wij gerustgesteld maar vreselijk moe weer naar huis. Toch was het al met al wel een lekker dagje, je komt zo lekker aan praten toe zonder tv :-)