2013

En dan is het alweer 2013 en is ook 2012 omgevlogen. Een jaar waarin de camera's toch nog even centraal stonden maar ook het jaar waarin we afscheid hebben genomen van Obese1. Dit betekend niet dat we elkaar niet meer gaan zien ben je gek, ik heb ze nog veel te hard nodig en ik hoop zij mij ook. Het jaar waarin ik toch stiekem weer wat kilo's aangekomen ben. En dan komen we gelijk op mijn voornemen van 2013 want die kilo's moeten er weer af. Igor, nog steeds mijn steun en toeverlaat heeft een programma voor me gemaakt waarin ik met een goed dieet en sport deze kilo's er weer verantwoord af hoop te krijgen en nog wat meer want dit jaar wil ik eindelijk wel eens beneden de 100 kilo komen. Morgen ga ik wegen en dan gaan we aan de slag. Ik voel me helemaal blij het voelt weer net als toen ik begon met Obese. Ik weet ook wel dat het niet zonder slag of stoot zal gaan en dat er misschien wel een keer een terugslag zal zijn maar ik ga mijn stinkende best doen. Ook ga ik dit jaar weer regelmatig schrijven in mijn blog (of is het op mijn blog). Het is toch een geweldig dagboek. Rest mij nog om iedereen een gelukkig, gezond 2013 toe te wensen en tot snel. 

Liefde

Terwijl ik vanmorgen nootjes ging halen op de markt voor mijn allereerste hazelnootschuimtaart en ik diep in mijn jas stond te kleumen zag ik ze. Een jonge man, strak in het pak, zijn zwarte overjas niet vastgeknoopt, 1 hand nonchalant in zijn broekzak geanimeerd pratend met een knappe jonge vrouw naast hem. Hoogehakte laarzen, wollen jas stevig dicht, dikke sjaal en een kek mutsje op het het hoofd. Hij was verliefd en stoer en zij had het nog niet door. Maar ik zag zijn lichtblauwe oren en de hand die niet in een broekzak zat dichtgeknepen van de kou. Erachter liep ook een jong stel, man ook in het pak maar het ski-jack dichtgeknoopt tot onder de kin, dikke sjaal om en handschoenen aan. Even geanimeerd pratend met een jonge vrouw, ook dichtgeknoopte jas, gewant, gemutst en gesjaalt naast hem. De rode wangen boven de sjaal uit een een forse lach op het gezicht, zij waren beide verliefd en hoefden niet meer stoer te zijn. Glimlachend liep ik terug naar de auto en reed naar huis, af en toe in de handend blazend van de kou. Onderweg zie ik een man enthousiast zwaaiend op de fiets, wollen muts over de oren en dikke handschoenen aan. Dichterbij gekomen zag ik dat het mijn lief was, op de fiets zodat ik de auto had. Kijk dat is nu liefde...En het is nog niet eens valentijn.

Update

Na al die ontzettend lieve reacties toen ik vertelde dat het niet zo goed ging wil ik toch even vertellen dat het een stuk beter gaat. Ik heb deze week maar 1 instort moment gehad. Dan kom je thuis, drukte, rotzooi en dan kun je dat na een zware training net even niet hebben en eet je gewoon 5 boterhammen voor het avondeten. Maar verder is het een goede week geweest met lekker bewegen en goed eten. Nu kijk ik gewoon per dag, iedere dag dat het goed gaat is er 1 en als het dan toch een beetje verkeerd gaat dan stap ik daar snel overheen. En dan niet denken nu is het toch al verpest dus kan ik wel verder eten. Nee, ik denk nu, oke het is fout gegaan maar we gaan nu weer verder. Natuurlijk is de steun van Bennie onontbeerlijk en ben ik heel blij met al jullie steun. En dan natuurlijk Igor, ik zeg het wel vaker hij is de beste trainer die ik me had kunnen wensen, wat een rust wat een vertrouwen. Zo'n trainer gun je iedereen! Goed volgende week ga ik weer op de weegschaal en dan hoop ik dat mijn spieren weer gegroeid zijn, mijn kilo's naar beneden en mijn vetpercentage omlaag. Duim voor me!

Feest

Wendy 41 en wij worden uitgenodigd, hoe ontzettend vet is dat (leuke woordspelling :-) ). Wie komen we bij de deur tegen, Nick en Simon en Thijs Römer. Ik had het idee van Remco schaamteloos gejat en kwam met een onder koffer. Gordon (jaja) vond dat hilarisch en was dus foto's van me aan het nemen. Over de omgekeerde wereld gesproken. Winston, Renate, Vivian ze waren er. En Renée Soutendijk wat een ontzettende lieve vrouw is dat en heel petit, heel klein. Nu hebben ze allemaal figuurtjes om van te dromen en je weet het de meeste dromen zijn bedrog dus daar begin ik maar niet aan. Maar wat was het leuk, Wendy was super verrast en vond het oprecht leuk dat we er waren. En heerlijk gedanst voor het eerst in jaren en ik was vergeten hoe heerlijk ik dat vind. Maar ik was ook vergeten hoe je moet dansen en ik had echt het gevoel dat ik aan het stuntelen was. Geeft niets leer ik wel weer, ik ga nu voortaan naar alle feesten waar gedanst wordt en oefen ik tot ik zere voeten heb. En zo maak je wat mee, ik heb veel te danken aan Obese en dit feestje was er weer een van.

Strijd

De meeste mensen die dit blog lezen zullen mijn strijd wel gevolgd hebben via het programma Obese of in levende lijve. En een strijd was het en is het eigenlijk nog steeds. Op dit moment is mijn haat/liefde verhouding met eten haat. Ik heb het hartstikke moeilijk, loop de hele dag te zoeken naar eten en dan het liefst zo mager mogelijk maar vooral veel. Ik gebruik nog steeds geen suiker en dat is wel een geluk voor nu maar oh oh wat heb ik het zwaar. Ik merk echt dat ik er nog lang niet ben, dat ik mezelf nog helemaal niet onder controle heb en dat ik nog steeds emoties wil wegvreten. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te besteden en het maar over me heen te laten komen maar het is lastig. Gelukkig krijg ik veel steun maar het gekke is dat als je in een dal zakt je juist geen steun vraagt. Je zegt als het prima gaat dat je het zult doen maar het is net of je je schaamt als het daadwerkelijk mis gaat. Ik probeer het nu per dag te zien en iedere dag opnieuw te beginnen maar voorlopig strijd ik machteloos door.

Week voorbij

Echt een week vrij is zo voorbij vooral als je schat ook een aantal dagen vrij is. En wat doe je dan in zo'n week? Nou vooral leuke dingen. Met vrienden naar Ikea bijvoorbeeld voor een rood dekbedhoes en een pan?! en daarna heerlijk eten. Met je jongste dochter winkelen en heel veel kleren kopen alleen voor haar. Uitslapen, een geweldig recept uitproberen van fijne cake en er zelf niets van eten. Een enorme lading kniepertjes bakken en er weer niets van eten. Schuimpjes met chocola maken en er..... precies (ik herken een thema). Alle was er eens lekker doorheen gedraait. Natuurlijk gesport, gelezen en tv gekeken. Al met al is het een heerlijk ontspannen week geweest. Maar toch heb ik lang niet alle plannen tot uitvoer gebracht. Waar ben ik niet aan toe gekomen deze week: ramen lappen, slaapkamer doen, douche uitsoppen, diepvries schoonmaken enz enz en ook hierin herken ik een thema :-). En dan volgende week, natuurlijk weer gewoon werken, maar ook IGOFIT openen. Ik vind het een enorme eer. Het is zo prachtig geworden het verdient een passende speech en die moet dus nog even gemaakt worden....

Storm

http://www.telegraaf.nl/binnenland/11230802/__Nu_al_veel_stormschade__.html staat vandaag in de krant, nou wij hebben het ook geweten, de halve schutting ligt om. Dus nu moet er iets nieuws komen wat ook nog een beetje betaalbaar is. De tv doet er nu een half uur over om aan te gaan dus die houdt er binnenkort ook mee op en zo is het nieuwe jaar goed begonnen.