Denken

Gisteren naar een begrafenis geweest van een 41 jarig vol in het levend staande man. Ik kende hem niet heel goed, had hem wel eens gesproken maar wilde toch graag de laatste eer bewijzen. Gaande weg de dienst werd de impact duidelijk, de vrouw die haar maatje moet missen, de kinderen hun vader, de ouders hun zoon en de vrienden hun vriend. Ieder mens betekend wat in iemands leven en dat is weg, zomaar.
Wat me wel aan het denken heeft gezet.
We zijn allemaal zo druk, willen zoveel, moeten ook nog van alles, eisen de beste dingen van het leven maar vergeten daarbij vaak waar het echt om gaat. Je liefde, je vrienden, je kinderen.
Ja ik ben wel weer even bewust van dit alles en ik hoop dat ik dat blijf, voor ik weer overga tot de orde van de dag....