skip to main |
skip to sidebar
De meeste mensen die dit blog lezen zullen mijn strijd wel gevolgd hebben via het programma Obese of in levende lijve. En een strijd was het en is het eigenlijk nog steeds. Op dit moment is mijn haat/liefde verhouding met eten haat. Ik heb het hartstikke moeilijk, loop de hele dag te zoeken naar eten en dan het liefst zo mager mogelijk maar vooral veel. Ik gebruik nog steeds geen suiker en dat is wel een geluk voor nu maar oh oh wat heb ik het zwaar. Ik merk echt dat ik er nog lang niet ben, dat ik mezelf nog helemaal niet onder controle heb en dat ik nog steeds emoties wil wegvreten. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te besteden en het maar over me heen te laten komen maar het is lastig. Gelukkig krijg ik veel steun maar het gekke is dat als je in een dal zakt je juist geen steun vraagt. Je zegt als het prima gaat dat je het zult doen maar het is net of je je schaamt als het daadwerkelijk mis gaat. Ik probeer het nu per dag te zien en iedere dag opnieuw te beginnen maar voorlopig strijd ik machteloos door.
6 reacties:
Zo herkenbaar!
Sterkte!
groetjes Ilona (Tollebeek)
Heej Ellebel,
K herken het zooo erg!! Echt veel respect voor het feit dat je ook gewoon aangeeft dat het k*t gaat met willen eten!! K vind je echt een kanjer dat je zolang al zonder suiker bent, echt!! Sorry dat we niet komen zaterdag, maar k merk dat mn werk wat ongeduldig word dus k moet nu overal stoppen en werk als eerste prioriteit zetten qua tijdsindeling... t voelt niet eerlijk als ik wel naar de opening ga en niet werk... anyway, zet m op lieverd, k heb t nu ff niet zo moeilijk, maar soms.... aargh!! dus je staat er niet alleen voor!!
hoi meid die strijd zal altijd blijven. maar begrijp hem heel goed. sterkte gr mij
Dat je niet om hulp vraagt als t nodig is, snap ik best. Als je dan maar wel WEET dat er veel mensen zijn die met je mee leven en aan je denken!
Je zit niet te wachten op een opbeurend woord, dat helpt je toch geen moer. Schrijf het maar in je blog. Heel veel sterkte!!!!!!!
hey elly,
ik begrijp dat wel wat je nu schrijft,
maar een ding moet je weten,
als het even niet meer gaat, als alles je even teveel is/wordt, weet dan dat je op mijn steun altijd kan rekenen.
ik ben er voor je en ik denk aan je, elke minuut van de dag!
veel liefs en een warme kus en knuffel
Tamara hoffmans
Een reactie posten