Dit zijn de woorden waar vriendin E. een enorme hekel aan heeft, maar toch zeg ik ze regelmatig tegen haar. Er is een tijd geweest dat we beiden fulltime moeder waren en elkaar minstens 1 x per week zagen (maar meestal vaker) en vooral toen zij kleine E. had en nog aan een buitenweg woonde, ging ik er nogal eens langs en bleef dan gelijk maar lunchen. Tijd genoeg om over van alles en nog wat te kletsen. Helaas is dat verleden tijd en hebben we beiden een baan gekregen, die niet altijd synchroon lopen waardoor we lang niet iedere week toekomen aan bij praten.
Dus hebben we afgesproken dat we een vrijdagavond lekker een terrasje zouden pakken en eens lekker bij te kletsen zonder gestoord te worden door man en/of kinderen. Vrijdagavond was het zover, om 7 uur toeterde ik voor haar huis en we reden samen naar Het Voorhuys. Lekker gezeten onder een buiten terrasverwarming ding hebben we alles weer eens even de revue laten passeren. We begonnen enorm druk te kletsen (nou ja ik dan zij is een stuk rustiger, maar liet zich ook niet onbetuigd) en om een uur of 10 hadden we eindelijk zo iets van he he we zijn weer bij. Toen nog een uurtje lekker over ditjes en datjes geklets en toen weer naar huis. We willen dit nu iedere maand gaan doen en we gaan geloof ik sparen voor een reisje Spanje. Maar eerst naar BERN 19 september ga ik voor het eerst vliegen en 21 september weer terug.

1 reacties:

Mijn dagboek zei

ZO AF EN TOE MOET JE DER GEWOON MAAR TIJD VOOR MAKEN; EN HET BLIJFT DAN HEEL LEUK HE. GENIET VAN JE TRIP NAAR BERN . GR MIJ