Sing along!!!

Vanavond draaide Mama Mia. Maar niet de gewone versie maar de sing along versie!! Nu was Nancy natuurlijk direct bereidt mee te gaan en ook collega's Blondie en Bunny wilde wel eens meezingen. En genoten heb ik weer. Echt meezingen was het niet, iedereen bromde wat mee maar de sfeer was fantastisch uitgelaten en blij. Nu heb ik altijd al verteld dat het een super feel good movie is, maar het gezelschap waar ik nu mee was heeft toch een heel ander idee van feel good, want er werd gejankt niet te kort. Blondie begon en Bunnie en Nance volgde al gauw. na oog contact gezocht te hebben met mijn achter buurvrouw en eens met mijn vinger langs mijn hoofd te hebben gedraait moest ik er ook wel weer om lachen. Zulke stoere wijven maar doetjes zo gauw het een beetje emotioneel wordt!! Ik ben in ieder geval weer helemaal blij thuis gekomen.

Weer thuis

We zijn weer thuis, het was fijn en ik heb heel veel geleerd dit weekend

dat: Bennie en ik absloluut geen hotel mensen zijn

dat: Het uitzicht uit het hotel adembenemend was maar ons uitzicht op de kastanje bomen ook niet mis is

dat: het sightseeing met een verschrikkelijk zere voet een stuk minder leuk is, maar dat je wel lekker aan elkaar toekomt.

dat: ik vliegen maar zo zo vind, maar dat Bennie het helemaal geweldig vindt. Maar hij heeft nu eenmaal de gave om overal van te genieten

dat: tortelen in een lounche bar een stuk minder leuk is dat tortelen op de bank met een zak chips

dat: we nog even verliefd zijn als 23 jaar geleden

dat: met vliegen je oren niet zeer doen, maar ga eens met een trein een berg in en uit AAUUW

dat: er geen dikke mensen in Bern wonen en dat ik daarom door iedereen bekeken wordt als een gehandicapte, maar opstaan voor je in de tram ho maar!

dat: we de kinderen vreselijk gemist hebben maar toch afgesproken hebben dit voortaan ieder jaar te doen (maar dan een huisje of appartement)

dat: het bezoek aan het kantoor van e-Bay in Bern veel leuker was dan ik had kunnen bedenken en dat ik er voor niets tegenop heb gezien.

dat: we echt nooit een lits-jumeaux bed willen hebben maar dat we toch aan een nieuw matras toe zijn.

dat: mijn kinderen zich prima zelf redden en dat het huis volgens mij nog nooit zo opgeruimd is geweest :-)

dat: er in Bern alleen maar heel luxe winkels zijn maar dat de mensen toch een beetje ouderwets zijn.

dat: het heerlijk is om weg te gaan maar net zo heerlijk om weer thuis te komen.

Het is zo raar om in Bern alle mensen vollop te zien roken in cafe's en restaurants het heeft wel iets gezelligs maar je kleren ruiken hier na het eten een stuk frisser.

Voordat we weggingen heb ik mijn telefoon in de wasmachine laten ronddraaien (zenuwen) en die is dus gestorven tijdens onze trip dus moet ik nu nog achter een sim lock vrij toestelletje aan.

Er is natuurlijk veel meer te vertellen over Bern maar dat komt allemaal wel, eerst maar eens genieten van mijn heerlijke vrije dat samen met Bennie.

Kind van de maand!!

En dan is je jongste schat, kind van de maand en zit je als ouders vol trots toe te kijken hoe ze stralend voor op het podium zit en totaal niet verlegen alle vragen met een big smile beantwoordt.
We weten nu in ieder geval dat ze 3 mei jarig is, haar zussen niet altijd even aardig vindt, het op school heel leuk vindt maar vooral van rekenen en engels geniet en andijvie echt niet lust terwijl pizza haar lievelingseten is. Natuurlijk moest ze haar favoriete knuffel even laten zien en mocht ze een nieuw kind van de maand trekken en toen was het alweer achter de rug. Straks gaat ze 4 nachtjes logeren en gaan papa en mama een weekend samen weg. Nog een nachtje slapen (nou ja een half nachtje we vertrekken om half 4) en dan laten we de 2 oudste alleen in huis. Er worden al logeerpartijtjes gepland en volgens mij ook kleine feestjes :-(.Maar voordat het zover is heb ik waarschijnlijk al heel bezoekjes aan de wc gebracht want ik ben zenuwachtig, niet normaal.

Het meisje wat samen met onze nummer 3 ook kind van de maand was, is haar nichtje W. die het ook heel goed heeft gedaan!!

20 jaar!!

Ja en dan is het zover, mijn schat en ik zijn 20 jaar getrouwd. Toen regende het pijpestelen en zei iemand tegen mij "een huwelijksdag met regen, brengt veel heil en zegen". Ik weet niet of het waar is maar ik moet eerlijk zeggen dat wij na 20 jaar toch nog behoorlijk gelukkig zijn. Ik ben ook nog heel vaak verliefd als ik hem aan zie komen en ik geloof dat hij wel hetzelfde heeft. Vanmorgen in de auto vroeg ik hem, heb je er wel eens spijt van dat je met mij getrouwd bent? Zijn antwoord " nog geen seconde" vooral het woordje nog, is van veel betekenis, ik kan alles nog verprutsen :-). We gaan het samen lekker vieren in Bern, zonder kinderen met z'n tweetjes zoals we ook begonnen zijn.

Alleen dat rot vliegen ga ik nu toch wel tegenop zien.

Trots

Natuurlijk ben ik altijd trots op al mijn dochters maar vandaag barste mijn moederhart zowat van trots.
Oudste heeft voor het eerst de FPR gelopen en er stond een stevige tegenwind dus dat viel tegen. Bij de doorkomst in Tollebeek was ze volledig kapot maar ze is doorgelopen en is binnen de 1,5 uur gefinishd in Emmeloord. Natuurlijk stond moeder haar op te halen met tranen in haar ogen, mijn lieverd heeft het gedaan!!! Natuurlijk ben ik ook hartstikke trots op mijn schatje, die niet zijn tijd heeft verbeterd omdat hij wat te kampen heeft gehad met blessures maar hij heeft het hem toch weer geflikt. Hij is zelfs nog teruggelopen om zijn dochter in te halen en als je ze dan met z'n 2 binnen ziet komen, EMOTIES. Ze heeft alweer babbels voor 10 en wil volgend jaar haar tijd ernstig verbeteren. Nou ik sta er weer en schreeuw weer mijn longen uit mijn lijf.
Foto's volgen nog de PRESS was even op een verjaardag :-)

serieus blog

Meestal ben ik er hartstikke trots op en blij mee dat ik in Nederland woon. Maar gisteren kwam mijn dochter uit school en liet zeer verontwaardigd een pagina uit haar maatschappijleer boek zien.
De vergelijking in zorg tussen gedetineerden en demente bejaarden in een verpleegtehuis.
Gedetineerden Demente bejaarden
* 180 euro per dag * 137 euro per dag
* betalen niets * inkomstenafhankelijke bijdrage
uitkering stopgezet en eigen bijdrage "opeten"
* 43 uur per week activit- * 1 uur activiteit per week
eiten buiten cel
* 1 bewaker op 2,2 gedetin. * 1 verzorgende op 3,3 bejaarde
* 1 uur per week geestelijke * geen geestelijke bijstand
verzorging
* cel is 11,50 m2 * Kamer is 12 m2
* overlegorgaan gevangen * Clientenraad

Dit maakt me toch wel enigszins droevig. Je kunt natuurlijk zeggen aan die demente bejaarden hebben we niets meer en ze weten het toch niet, terwijl de gedetineerden straks weer iemand kunnen verkrachten, beroven of en dat zou helemaal tof zijn iemand vermoorden maar toch.....
En dan hebben we het hier ook nog over demente bejaarden de zorg voor onze geestelijk goede ouderen is de zorg nog beroerder. Dit maakt me er toch minder trots op een Nederlander te zijn.
Enige lichtpuntje in deze zaak is dat mijn dochter zeer geschokt was door deze cijfers en ik dus toch iets goed heb gedaan.
Het staatje is tijdens het intypen mooier maar jullie snappen het wel

Mexicaans

Na vrijdag een verschrikkelijk leuk teambuilding uitje te hebben gehad waar is gebleken dat ik niet de beste coach van de wereld ben maar wel de strengste (of lag het gewoon aan mijn team dat we verloren??) Hebben we gisteravond weer eens ge-eet-clubt. Het thema was Mexico en wij waren verantwoordelijk voor het nagerecht. We hebben heerlijk gegeten met vooraf een dorito's salade als hoofdgerecht een mexicaans vleesgerecht waarbij de vlammen je de oren uit kwamen en als toetje een vruchtvlecht met ijs. Dit bleek achteraf niet Noord-Amerikaans maar Zuid-Amerikaans te zijn dus niet echt Mexicaans maar daarom niet minder lekker. Het nieuwe thema krijgen we vandaag te horen (via hyves) en dan zijn wij aan de beurt voor het voorgerecht dus allemaal hyves volgen en recepten sturen.

Nog 2 weken en dan ga ik voor het eerst vliegen, de spanning begint toch wel een beetje te komen maar daarover de komende tijd vast meer.

Cadeautje

Soms kan het leven je behoorlijk verrassen. Na het werk direct naar de kledingwinkel gevlogen voor een nieuwe spijkerbroek, daarna de kinderen opgehaald van sport en thuis de wasmachine aangeslingerd. Zit je net uit te puffen komt je oudste broer binnen met een heel mooi ingepakt cadeautje, "voor jou, zomaar" zegt hij en wil alweer weglopen voor dat je het hebt uitgepakt. Je houdt hem even aan de praat terwijl je het papier er af rost en dan heb je het in je handen, Het Boek. Bedankt lieve broer, ik weet niet waarom maar ik ben er super blij mee.

update

En dan ben je een paar dagen ziek geweest en heb je 3 dagen alleen geslapen, 2 dagen gedoezeld en eerlijk gezegd tot op het bod verwend waarna de gewone week me rauw op het dak viel. Direct weer werken en daarna gelijk weer koken, lopen voor de kankerbestrijding en weer veel te laat gaan slapen pfffff. En als je dan een tijdje in de lappenmand hebt gelegen loop je zo achter, staan nog 4 wasmanden was die opgeruimd moeten worden (zijn gelukkig wel schoon) en de andere klussen zijn ook blijven liggen maar goed we mogen niet klagen, gister toen ik rond ging bij de deuren krijg je wel andere verhalen te horen dan over een onnozel griepje. Goed over tot de orde van de dag, zaterdag weer kookclub en wij zijn aan de beurt voor het toetje een mexicaans toetje dat wordt zoeken.