Spetterend!!

We zijn vanavond getuige geweest van een werkelijk spetterend optreden van de Tijgers, die later op mysterieuze wijze pinguïns heette dus dat was ook al heel spannend. Nu ze waren geweldig, natuurlijk waren mijn M. en Nancy's D. verreweg de allerbeste, maar dat spreekt voor zich. Op de foto een kleine impressie van de geweldige dans die ze ons voorschotelden.

Nu ga ik nog even stappen met mijn schoonzus en enkele vriendinnen van haar, want er schijnt een karaoke avond te zijn en dan weet je het wel.....

Stemmen

Vandaag mag er in Nederland weer gestemd worden. Nu hebben we in dit land een groot goed en dat is "Vrijheid van Meningsuiting" en daar hoort Stemmen ook bij. Nu zijn er in dit land ook mensen die dit zo gewoon vinden dat ze niet gaan stemmen. Dat snap ik niet, dit (voor) recht moet je koesteren. Zijn we met z'n allen nou zo blasé geworden dat het ons niet meer boeit dat we in een vrij land wonen? Vroeger was er een kreet "laat je stem niet verloren gaan" en daar sta ik volledig achter. Ik weet toch niet waar ik op moet stemmen hoor je ook veel, stem dan op de partij die het dichtst bij je ligt, helemaal eens wordt je het toch niet met alles, of stem desnoods blanco, maar stem wel.

Tja.....

Toen ik op zoek was naar de foto van mijn vader waarvan ik wist dat hij op de tollebeker site moest staan, stuitte ik op deze foto van Nance en ondergetekende.

En het enige wat ik ervan kan denken is tja......

Papa

Vorig jaar is mijn vader overleden, het is een jaar geleden en toch hoor ik nog heel vaak zijnvoetstappen achter het huis, dan denk ik zijn klompen weer te horen.

Mijn vader was een man met zin in het leven, ontzettend veel gevoel voor humor en mijn vader heeft mij de meest belangrijke les in het leven gegeven nl. kijk tegen niemand op want jij bent net zo goed, maar kijk ook op niemand neer want ook zij zijn net zo goed als jij. En zo leefde mijn vader ook, hij kon niemand zijn naam onthouden en hij noemde alle mannen dan ook Jan of Dokter. Bij een familie hier in Tollebeek deed mijn vader de tuin en op een dag kwam daar Minister Wiegel (bleek een vriend van de familie) en mijn vader heeft zeer genoegelijk met hem gekeuveld en heeft hem ook de hele tijd Jan genoemd.

Soms worden Nancy en ik aangesproken in winkels waar we met hem kwamen, dan zeggen ze dat we hem toch wel heel erg moeten missen omdat hij altijd zo aardig was en ze zo met hem konden lachen. Nu is het zo dat we hem vreselijk missen maar niet om die redenen, hij was stond ook altijd klaar voor ons, oppas nodig? Hij kwam. Eens heb ik hem midden in de nacht gebeld, ik was vreselijk in paniek en binnen 5 minuten was hij hier, broek aan maar knoop nog los en pyama jas nog aan. Hij heeft toen hier de hele nacht op de bank gezeten bij mij en mijn hand vast gehouden.

Op de kinderen was hij stapelgek, al had hij soms ook wat moeite om hun namen te onthouden :-). Zondags ging B. met de kinderen naar Papa en dan konden ze het huis afbreken dat maakte hem niets uit, als ze maar lol hadden.

Mijn vader keek elke dag GTST en alle quizen die er bestaan en dan zat hij achterover in de stoel zich met alle kandidaten te bemoeien (en niet altijd even aardig en niet altijd even netjes)

We hebben een moeilijk jaar gehad, maar ik denk dat Papa heel blij zal zijn dat we elkaar als broers en zussen niet uit het oog verloren zijn.

Genieten

Zoals jullie in mijn vorige post gelezen hebben, ging ik vanmorgen
(15-11) naar de schoonheidsspecialiste, het was heerlijk!!!
Terwijl de cd van Norah Jones zachtjes speelde, werd ik geaaid, gemasseerd, beknepen en geharst (heel subtiel werd er gevraagd "zal ik je bovenlip ook harsen?", " i.p.v. "moet je snor ook weg?" )
Na 1,5 uur genieten was het alweer klaar, maar wat mij betreft had het uuuuuuuren mogen duren.
Nu niet allemaal morgen gaan vragen "wanneer maken ze het af"
Het is in ieder geval voor iedereen een aanrader want niets ontspant meer dan dat er eens even lekker aan je gefriemeld wordt.

Brigitte

Dinsdag avond (14 nov.) zijn B. en ik naar het theater geweest en wel naar Brigitte Kaandorp.
We hadden de meest beroerde plaatsen die iemand zich kan voorstellen (zijbalkon) maar we hebben enorm genoten, we zaten wel lekker dichtbij het toneel, dus konden alles goed volgen, ieder nadeel heb ze voordeel.
Er is niemand zo goed in om dagelijkse problemen zo grappig te vertellen als zij en ook de mix lachen en serieus is echt heel goed en de muziek was gewoon perfect, 4 mannen die allemaal gewoon goed waren.
Ze heeft het regelmatig over haar perikelen met haar kinderen (8 en 12) en af en toe knepen B. en ik elkaar in de hand, omdat we het zo herkenden. We moesten dan ook, vooral in het 2e bedrijf, vreselijk lachen. Als toegift zong ze ook nog mijn favoriete lied van haar, leven zonder angst. Al met al een zeer geslaagde avond en wat mij betreft gaan we volgend jaar veel vaker naar zoiets toe, je ontspant zo vreselijk lekker van hard lachen.
Nu ga ik even lekker naar de schoonheidsspecialiste ook al zo heerlijk dus wat zal ik relaxed zijn wanneer ik weer op het werk kom.

Teamuitje

Vrijdagavond 10 november zijn we met mijn team heerlijk tapas weten eten bij een restaurant in E.
Bijna iedereen was aanwezig en ook nog allemaal in een goed humeur.
We hebben dan ook een heel leuke avond gehad met veel lol maar ook "zware" gesprekken.
Er zijn de meest uiteenlopende gesprekken gevoerd en omdat ik een team heb wat bestaat uit mensen van 21 tot 46 was het een zeer gêmeleerd gezelschap.
Ook hebben we afscheid genomen van Dennis en iedereen was het erover eens dat we hem zullen missen, donderdag is hij voor het laatst, dan ben ik vrij maar natuurlijk kom ik nog wel even langs om afscheid te nemen.
Het eten was verrukkelijk en ik heb me dan ook weer volledig laten gaan, wat waarschijnlijk moet leiden tot 2 balansweken i.p.v. een balansdag, maar ik heb het ervoor over want wat is dat toch lekker al die tapas. Ik heb ook alles geprobeerd en zelfs inktvis en garnalen kroketjes gegeten (zou het nooit bestellen maar vies was het zeker niet).
Ik wil iedereen bedanken voor een verschrikkelijk fijne avond en in maart dan maar weer??
De foto is niet van de beste kwaliteit, maar dat is mijn eigen schuld ik zou een foto toestel meenemen, maar natuurlijk vergeten dus heeft Dennis wat foto's genomen met zijn telefoon.
P.s. over de balansdagen gesproken, ik ben precies 44 kilo kwijt, nog een kilo en dan ben ik op de helft!!!!!

Smitsky

Afgelopen donderdag moest ik mijn enkel even laten zien in het ziekenhuis, maar omdat Bennie op dezelfde tijd moest afrijden (helaas gezakt) wist ik niet hoe ik er komen moest. Familie moest werken en vriendinnen uit het dorp ook, dus maar eens met de moeder van MP gebeld en die was (bijna zou ik zeggen natuurlijk) gelijk bereid om "even" mee te gaan. Daarom Lij lieverd hartstikke bedankt!!! Het werd wel een beetje herinneringen ophalen voor Lij, want ze kwam allemaal mensen tegen die ze al lang niet had gezien.

En voor degene die er in geïnteresseerd zijn nog 30 dagen tape, maar ik mag er zonder krukken op lopen.

Update

Het is nu woensdag morgen en ik heb de huiskamer al lekker aan kant, moet alleen eigenlijk nog stofzuigen en daar heb ik toch zo'n hekel aan. Gelukkig heb ik 2 grote dochters die ik dat af en toe kan laten doen (al hebben die er net zo'n hekel aan) en natuurlijk mij grote hulp L. die een keer in de week hier de boel eens lekker komt soppen. Het 3e!! wasje zit al in de machine en ik ga zo helpen op school met wommen (werken met onbekende materialen) en vandaag gaan we natuurlijk lampionnen maken (Merel heeft een vlinder uitgekozen) Gisteravond toen we zaten te eten (Daniëlle at gezellig mee) zaten de dames zich er al op te verheugen dat ze samen in een groepje zaten, maar voor D. is het nog leuker want haar verkering zit ook in het groepje!!

Gisteravond nog even geschoten 178 punten alleen J. 230!! dus weer van hem verloren.

Omdat ik het hele weekend moet werken ben ik nu lekker 3 dagen vrij, dus dat is genieten.

Het sporten gaat door mijn enkel niet, ik ben al 2 weken niet geweest maar omdat het heel goed gaat wil ik vrijdag of zaterdag weer wat proberen (fietsen denk ik)

Met de meiden en met B. gaat alles goed.

Goed

Finale

Vol vertrouwen begonnen J. Elbakero en ik aan de"grote" finale van het bedrijven toernooi georganiseerd door schietvereniging "de Korrel" uit E. We hadden echt het idee dat we geweldig goed waren en dat we de beker, die toch behoorlijk groot is, wel mee zouden nemen naar MP.

We waren als eerste aanwezig en terwijl we nog aan de bar zaten om nog even tot rust te komen me een kopje koffie/thee, hoorden we toch behoorlijk schrikbarende verhalen over scores die door andere teams behaald waren. Ik moet zeggen dat mijn zelfvertrouwen toe al behoorlijk daalde, vooral omdat ik niet heel goed kon steunen op mijn rechterbeen, maar gelukkig zou Blondie invallen als het niet ging.

Het inschieten ging eigenlijk nog wel redelijk, al was het wel eng stil. Er mocht niet gesproken of gegild worden en daar zijn onze supporters nu net heel goed in. R. en ik hebben dan ook regelmatig zachtjes gemompeld dat we veel beter zouden schieten met wat lawaai om ons heen, gelukkig had onze fotograaf Blondie een camera bij zich die af en toe een gezellig piepje, of ander geluidje gaf.

Om een heel lang verhaal iets minder lang te maken, we zijn 10e! geworden van de 13 (en eerlijkheid gebied me te zeggen dat een team ook niet op is komen dagen). We hebben ons wel gelijk voorgenomen om met een groep flink te gaan oefenen zodat we volgend jaar iedereen eens een poepie zullen laten ruiken.

Voor iedereen die nieuwsgierig is naar de punten R. 148 punten, J. 130 en ik maar 111, om duidelijk te maken hoe dat in verhouding was De beste vrouw had 190 punten en de beste man 210?. Rest mij alleen nog even W. te bedankten voor de mooie foto's

Gezegend?

Mail van mijn broer:
Hallo familie,

Je zult maar gezegend zijn met zo,n lief meisje in huis.

Volgens het meest meegaande type wat je kunt voorstellen.

R.

En het is waar, hoe vaak ik op mopper op mijn 3 bloedjes, in mijn hart moet ik toegeven dat ik het getroffen heb met ze. Eigenlijk heb ik op de normale puberstreken na, echt geen klagen.
Daarover zal ik nog eens uitwijden in een apart blog en dan zal ik eens gaan opscheppen!!!

AUWWWWW!!!

Gistermorgen, toen ik even wat wilde vragen aan G. op het werk, ging ik door mijn enkel. Onder het slaken van enkele oerkreten en het meenemen in mijn val van een (gelukkig al kapotte) ventilator, lag ik ineens op de grond met een zere knie en een zeer pijnlijke enkel. Natuurlijk probeerde ik heel stoer te doen maar ik schaamde me werkelijk dood en het huilen stond me ook nader dan het lachen.

Na een tijdje werd de enkel toch wel dik en na overleg met hoofd BHV-er P. besloot ik toch naar de dokter te gaan om mijn enkel even te laten zien. Maar zelf autorijden dat zat er natuurlijk niet in dus wie o wie moet ik benaderen om mee te gaan. Hoofd BHV-er P. wilde al in overleg gaan wie er maar even met me mee moest, toen ik een briljant idee kreeg. Nance 68 was met schoonzus W. op de markt, dus gauw gebeld en ze kwamen met gezwinde vaart. Wij samen naar de dokter die het nodig vond om toch maar even een foto te laten maken, dus wij naar het ziekenhuis, foto laten maken en een stevig verband eromheen. Volgende week terugkomen om te kijken of er niet iets ernstigers aan de hand is dan alleen opgerekte banden, maar nu een dag later denk ik van niet omdat het toch al vrij goed gaat, dus fingers crossed.

Nu was alles natuurlijk zeer vervelend maar toch hebben we ontzettende lol gehad, op de een of andere manier veranderd iedere gebeurtenis met Nance in een hilarische slapstick waar wij al giegelend door heen walsen.

Vanavond schieten, ik heb heel lang getwijfeld of ik wel zou gaan schieten maar ik probeer het toch, ik heb me er zo ontzettend op verheugd en Blondie heeft gezegd dat ze mijn back-up wel wil zijn dus dat is een fijn gevoel.

Nu is mijn allerliefste zussie op bezoek dus we gaan even koffie/thee drinken.