Zoals je hebt kunnen lezen op zus haar blog zijn we naar de disney sing-a-long geweest. We waren vroeg en kregen toen we lekker aan de thee zaten als snel gezelschap van een jongen met down syndroom die niet kon ophouden met praten en vragen, heel gezellig. Hij zat 2 rijen achter ons en als ik omkeek zag je hem luidkeels meezingen en deinen, ook als de meezingbalk (hoe heet zo'n ding) niet aan was. Maar ook mijn jongste zong zeer hartstochtelijk mee en af en toe siste ik haar dan ook toe dat ze stil moest zijn. Nu is fluisteren niet haar sterkste kant dus toen ze me dan op haar fluisterende manier ging vragen waarom ze niet mee mocht zingen en het toch een sing-a-long was en het dan toch belachelijk was als je niet mee mag zingen als de balk niet brand er toch heel wat mensen omkeken. Praten is wel haar sterkste kant dus moest ik nog regelmatig ssssst zeggen. Maar het was een geweldige avond, ik zou zo weer gaan.

3 reacties:

Blondie Power zei

Ik kan me herinneren dat ik ooit ook eens meegeweest ben naar een sing a long ABBA...


hahaha...

meer janken, dan zingen..

hahahaha

Simone zei

als ik het goed begrijp zong jij meer ssst?

haha, wel leuk die sing a long avonden.

Mijn dagboek zei

volgens mij heb je zelf ook wel stiekum mee gezongen. wel gaaf zo n avondje gr mij