Dit weekend staat alles in het teken van onze verjaardagen. Omdat we maar een paar dagen na elkaar jarig zijn vieren we het altijd samen en dit jaar hebben we het ook nog gesplitst. Zaterdag vrienden, zondag familie (het loopt wel een beetje door elkaar omdat sommige weer niet kunnen op zaterdag of zondag maar dat mag de pret niet drukken) De meeste boodschappen heb ik vrijdag gehaald en gisteren hebben Ben en ik de laatste benodigdheden gehaald. Om half 9 's morgens had ik de eerste cake al in de oven staan en nadat ik er nog 1 gebakken had heb ik nog 4 hartige taarten gebakken en alle kaas en worst vast gesneden. Het weer viel achteraf mee dus hebben we lekker buiten gezeten en Merel heeft geweldig geholpen (de eerste 2 waren gevlucht 1 naar het dijkfeest en 2 naar een vriendin). Het was een heerlijke avond en de sfeer was zeer ontspannen. Op dit moment staat er weer een cake in de oven en het beslag voor cake 2 staat klaar, Merel is de kussentjes op de stoelen aan het doen en het wachten is nu alleen nog op de visite.

Speciaal voor Lijda een foto van het schilderij van Merel, hoofdzakelijk konijnen (Merel haar lievelingsdieren) en bovenin Joy het hondje wat ze graag wil hebben

Na al een tijdje op zoek te zijn geweest via mijn eigen favoriete site naar een koelkast en na diverse biedingen te hebben gedaan, besloten we toch dat het te kort dag werd en dat er dan maar een nieuwe moest komen. We hebben zaterdag en zondag feest en hebben dan toch echt een koelkast nodig voor het bier en (als er plaats is) fris. Dus wij woensdagavond naar de winkel waar je zeker niet naar binnen mag als je enigszins getikt bent en na een uitgebreide controle mochten we naar binnen. Koelkasten genoeg en dus gauw een keuze gemaakt. Leveren jullie ook aan huis, ja natuurlijk, komt er wel 15 euro bij maar dan wordt hij op zijn plaats gezet, mooi doe maar dan graag vrijdag. Nou we hebben deze koelkast niet op voorraad dus dat wordt zaterdag... Om een lang verhaal kort te maken, geen koelkast en wij vroegen ons op de terugweg af of we toch niet een beetje gek waren. Al met al heb ik een prima koelkast gekocht in een winkel in Emmeloord (die waar vroeger aambeelden verkocht werden) en deze wordt vanmiddag bezorgd.

Gisteravond zijn we bij collega Josh op kraamvisite geweest, met z'n 5en in de toyota naar Duitsland, vreselijke lol gehad. Een prachtig klein kindje die direct op mijn moederlijke borst in slaap viel en ook gewoon door bleef slapen wat ik ook deed. Het was heel gezellig en na eigenlijk veel te lang zijn blijven hangen weer vertrokken met een andere chauffeur. Op de terugweg nog even een ijsje gescoord bij mijn favoriete restaurant M. Een drukke maar heerlijke dag.

Zondag was mijn schat dus jarig en hij wist helemaal niets, ja een motor maar ik ben natuurlijk Sinterklaas niet. Nu had Bennie het wel eens gehad over zijn allereerste langspeelplaat (voor de jonge lezers, zo'n grote zwarte schijf waar een naaldje overheen krast en dan komt er muziek uit) en dat hij daar zo graag eens een cd van zou willen hebben, dus na lang zoeken (Bol.com) vond ik zijn allereerste lp op cd. Gelijk besteld maar vandaag is hij pas binnengekomen en we zitten er nu naar te luisten, helemaal niet slecht. Hot August Night van Neil Diamond.

Komt er in een keer een herinnering boven, we hadden net verkering en op een gegeven moment verteld Bennie dat hij gek was van Neil Diamond, nou met 2 oudere broers en zus is er voor iedereen wel wat liefs in de LP kast dus ja hoor een van Neil Diamond gevonden. Dus toen pap en mams op bed lagen en wij aan het hanky panky konden beginnen de lp opgezet. Bennie begint mee te zingen en heeft dat gedaan tot de lp afgelopen was (beide kanten) dus die is niet meer vaak meer gedraait ;-).
Van dochter 1 heeft hij nog deo en doucegel gehad, dus hij kan binnenkort het AXE effect uitproberen en van dochter 2 een set bier met 9% alcohol en glas (die wil haar vader ook graag een keer dronken zien) van dochter 3 een prachtig schilderij van de dieren die we hebben en de dieren die ze nog graag een keer zou willen hebben.
Het had een oranje gekleurd blog moeten worden, met veel olé olé olé olé, maar dat is het niet geworden. Merel vroeg net aan me ben je "verdrietig mama" daar moet ik dan toch wel een beetje om lachen, want verdrietig ben ik niet, jammer vind ik het, dat natuurlijk wel maar er zijn natuurlijk veel ergere dingen in de wereld.
We gaan nu dus weer over tot de orde van de dag en bereiden ons voor op morgen, dan is mijn schat namelijk jarig. Nog een jaar en dan weet hij eindelijk waar Abraham die verrekte mosterd nu eigenlijk vandaan haalt, maar morgen nog niet, morgen zit hij nog aan de goede kant van de 50.

Gisteravond de bonte avond gehad en ik was jurylid, zat er al jaren op te azen maar meestal worden de wat ouderen uit de buurt gevraagd zodat die ook aan iets mee kunnen doen en ik weet niet of ik dit als een sein moet zien dat ik nu ook officieel bij de bejaarden hoor maar ik ga er maar van uit dat ik de enige was die zich had opgegeven. Goed het was een hartstikke leuke avond waarvan alles gebeurde. Veel piraten en Mexico, Mexicooooo gezien en gehoord zelfs nog een beetje soft porno maar lachen was het wel. Merel deed weer zeer fanatiek mee voor onze buurtvereniging en daar heeft het niet aan gelegen dat ze laatste zijn geeindigd. Met de presentatie was onze straat eerste dus dat haalt mekaar weer lekker op. Vandaag was 6 kamp en mijn 2 oudste meiden deden mee. Ze hebben echt hun best gedaan met bolletjes slikken, limbo dansen, kokosnoot schieten enz enz. Ik denk dat we gemiddeld gescoord hebben maar daarover kun je alles terugvinden op de site van Tollebeek. Ik ben al lekker verkleurd vanmiddag en foto's volgen nog (moet ik van verschillende mensen nog krijgen, had natuurlijk mijn fototoestel niet bij me)
Eerst even voor alle bezorgde mensen, ik weet niet of het een hersenschudding is, ik heb wel wat hoofdpijn maar niet genoeg om op bed te gaan liggen. Wel bedankt allemaal voor jullie bezorgdheid.

Gisteren is het dorpsfeest van start gegaan met een mega kinderdisco/spelletjesmiddag en volgens dochter 3 is het geweldig geweest (ben er niet bij geweest lag op bed). Vandaag was het de avond van de praalwagens en het vogelschieten. Jongste mocht op de praalwagen zitten en ik moet zeggen het was een kunststukje. Het thema dit jaar is "de caribbean"en onze straat heeft gekozen voor "Piet Piraat". Er was door de feestcommissie gezorgd voor een heerlijke midden-amerikaans bandje met bijpassende danseressen en de sfeer zat er gelijk goed in. Daarna begon het schieten en na 480 keer schieten stond de vogel nog fier op de paal en was het ondertussen donker dus werd er voor het eerst in 45 jaar gestopt en wordt er morgenavond onder de schutters een gekozen uit de hoge hoed en die is dit jaar Koning of Koningin (wordt vervolgd).

Ik ben niet zo heel handig en vergeetachtig bovendien en dat is geen gunstige combinatie bleek gisteren maar weer. Ik zat gistermiddag gezellig met mijn oudste spruit op de bank te keuvelen toen de telefoon ging. Mam, juf Loke voor jou, shit shit shit 10 minuten gesprek helemaal vergeten. Ik gilde in de telefoon "ik kom eraan" en vloog op de allereerste fiets die ik tegenkwam en dat was die van Natas. Nu heeft Natas net een nieuwe fiets en die is hoger van instap dan de mijne en ook kleiner. Ik vloog door het dorp heen, wilde bij school afstappen en bleef met mijn voet haken achter het frame, knalde achterover met mijn hoofd op de stoep. 2 juffen vlogen de school uit om me overeind te helpen en ik kon alleen maar aan mijn hoofd voelen en huilen. Een enorm ei en een kwartiertje later (ben gewoon na het gesprek naar huis gefietst) lag ik op bed met een enorme hoofdpijn. Oudste heeft gekookt en ik heb alleen maar duizelig om me heen gekeken. Nu gaat het een stuk beter en ga ik vanavond gewoon werken maar wat ben ik geschrokken.

De vraag op school was: is dat normaal bij jullie in de familie dat je op je hoofd valt op het schoolplein?

Iedere zondagavond zit mijn eega klaar voor zijn favoriete programma, studio sport! Al sinds we samen zijn kijkt hij hierna en ik laat hem maar en vertrek meestal met een van mijn dochters naar boven om in bed een lekker ander programma te kijken, of lees een boek en hoor in de verte gemopper over het feit dat de gesprekken tussen de wedstrijden veel te lang duren. Het is dus duidelijk voor de oplettende lezer dat ik echt geen snars verstand van voetbal heb en alleen zeer fanatiek het Nederlands elftal volg met de daarbij behorende EK/WK. Maar nu worden er links en recht pools ingevuld en doe ik het best redelijk, veel beter dan mijn lief die er tot nu toe (sorry Ben) geen snars van bakt. En gisteravond op de verjaardag van zwager P. begreep ik dat de meeste van de aanwezige vrouwen het in de respectievelijke pools heel goed doen. Wat ik dus nu nooit meer wil meemaken zijn die zelfingenomen lachjes van de mannen wanneer ik een vraag stel over een bepaalde actie of beslissing van de scheidsrechter. Denk maar aan de pools heren!!!
Zelf heb ik een aantal jaren gevoetbald maar heb niet zo heel veel van de regels opgestoken, stond namelijk meestal met mijn rug naar het veld, want daar waren de jongens :-)


Het is haar op haar sloffen gelukt, mijn nummer 3 heeft 4 x 11 km. gelopen zonder een centje pijn. Iedere avond kwam ze vrolijk thuis en sprong of op de trampoline of vroeg of ze nog even kon spelen met een van de buurtkinderen, dus echt moe was ze niet. Nummer 1 heeft ook gelopen en de laatste avond in clown kostuum en ook zij is altijd even goedgehumeurd thuisgekomen zonder ook maar ergens last van te hebben. Yanouck kwam ook binnen lopen met gips (knap hoor) en collega Remco had zijn eigen kinderen ingeruild voor andere exemplaren maar keek er niet minder vrolijk om. Al met al was het weer groot feest, deze intocht en mijn complimenten voor iedere loper.
De favoriete kleur tijdens het lopen was vandaag oranje, gek he?
Omdat ik de pool in heb gevuld op het werk ben ik fanatieker aan het voetbal kijken dan dat ik normaal gedaan zou hebben en ik vind het genieten. En dan gisteren de 3-0 van onze jongens tegen Italië, de ploeg waar we nooit van zouden winnen, lekker puh.
Maar omdat ik nu naar andere zenders kijk dan normaal en ik de zenders opneem waar ik anders naar kijk heb ik 2x zoveel tijd nodig om alles te zien. En dan heb ik nog een paar heerlijke boeken liggen die ik echt wil lezen (een nieuwe is net bezorgd door een over-vriendelijke postbode) de leesmap is net bezorgd en daar staan ook behoorlijk veel columns in die ik echt moet lezen en dan staan er nog 3 (zeer volle) wasmanden met schone was die weer de kasten in moet. En deze week moet ik van de 7 dagen er 6 werken, dus ik moet keuzes maken en daar ben ik zeer slecht in. Ik ben toe aan vakantie....

Zoals de mensen die mij een beetje kennen weten, ben ik niet de meest geduldige mens ter wereld. Nou als je eenmaal kinderen hebt, kun je dat maar beter loslaten want zo gauw je een kleine hebt uitgeperst begint het wachten. Je wacht tot de volgende voeding gegeven kan/mag worden (en ze willen daar of niet op wachten, of ze zijn niet wakker te krijgen), op het consultatie bureau tot je eindelijk aan de beurt bent (met maar 1 reserve luier en ze poept gelijk de ene die ze om heeft vol, zodat je stiekem bid tot een hogere macht dat ze zich inhoudt tot je thuis bent) Je wacht iedere dag bij school tot je eindelijk het blije toetje ziet dat naar buiten komt rennen, je wacht bij het bedje tot ze eindelijk in slaap vallen en ze willen niet dat je voor die tijd naar beneden gaat omdat ze zeker weet dat er direct monsters tevoorschijn springen als mama weg loopt. En nu zijn ze groot en nu is het wachten op de tijd dat je ze op mag halen van feest, bus of bar. Dat is de reden dat ik om kwart voor 1 nog een blog zit te typen i.p.v. lekker tegen de rug van mijn schat lig te doezelen want er moet er nog eentje opgehaald worden om kwart voor 2, zucht.

De oplettende lezer heeft door dat ik het alleen over "ze" spreek, maar met 3 dochters is dat logisch, toch?
Je bent als moeder nooit zo kwetsbaar als dat er iets met je kinderen is. Mijn oudste lieverd voelt zich al een tijdje niet lekker, maar het is niet helemaal duidelijk waar dat aan ligt en dat is vreselijk. Je piekert er dag en nacht over en je zou het liefst willen dat ze haar opnamen en helemaal binnenste buiten keerden om eens even goed te onderzoeken wat ze nu eigenlijk heeft, maar in plaats daarvan krijg je te horen, piekert ze gewoon niet veel? Het is tenslotte een puber ggrrrr, dokters ik zal ze nooit begrijpen.