Geluksmoment

Gisteren op het werk kregen we het op een gegeven moment over geluksmomenten. Wanneer heb je voor het laatst een geluksmoment ervaren. Het werd een mooi gesprek. Geluksmomenten die heb ik de laatste tijd toch regelmatig. Alle energie die ik gekregen heb levert enorm veel geluksmomenten op. Eigenlijk beleef ik iedere dag wel ergens een geluksmoment. Maar volgens mij kun je die alleen beleven als je ook dieptepunten hebt meegemaakt. En ook die heb ik gehad dit jaar. Maar samen met mijn gezin, vrienden, familie, collega's maar vooral natuurlijk Igor zijn die overwonnen en daarom ben ik nu waar ik nu ben. Is nu het hele leven een geluksmoment? Nee natuurlijk niet.De laatste weken ben ik weer enorm aan het strijden met mijn eetverslaving, de eerste kerstdag heb ik redelijk overleefd wel iets teveel gegeten maar het zijn niet die schranspartijen van vroeger geworden. Nu heb ik er nog 1 te gaan en dan ga ik morgen naar Igor om de schade te bekijken en het plan van aanpak te maken.

Ik heb altijd een hekel gehad aan januari, die lange saaie maand, maar nu verheug ik me erop. Weer even de puntjes op de i zetten, weer even keihard werken. Maar toch is het wel goed dat dit nu zo gaat, het leert me dat ik er (nog) niet ben, dat ik altijd alert zal moeten zijn en dat ik Igor nog heel hard nodig heb. Maar dat besef over mezelf levert toch ook weer een geluksmoment op.

Ik wens iedereen in 2012 enorm veel geluksmomenten toe.

25 jaar

Deze week lagen mijn lief en ik nog even te kletsen toen we erachter kwamen dat het precies 25 jaar geleden is dat we zijn gaan samenwonen. En wat hebben we veel meegemaakt in die 25 jaar. We hebben 3 prachtige meiden gekregen. We hebben onze ouders verloren en vrienden gemaakt. We zijn ouder geworden maar wijzer weten we nog niet zeker. Maar we zijn nog steeds even blij met elkaar als toen en dat gevoel wordt alleen maar meer. En dan over mezelf, in die 25 jaar heb ik alle gewichten gehad tussen de 72 en 175 kilo. Ben ik 2x overspannen geweest en heb mezelf er weer uitgeknokt. Ben ik 11 jaar thuismoeder geweest en 10 jaar werkende moeder. Ben heel gelukkig geweest en ook wel eens een beetje ongelukkig. Heb ontzettende lol gehad en ook diep verdriet maar al met al had ik niets willen missen, geen seconde. Ik hoop dat ik nog 25 jaar mag beleven die net zo fijn waren als de afgelopen jaren. Daar drink ik op..Proost....(cola light)

Tijd

Wat is dat toch met tijd, het vliegt voorbij naarmate je ouder wordt, behalve als je op de bus wacht maar dat is wat anders.
Ik heb 1000 plannen maar op de een of andere manier is de tijd voorbij voor ik het allemaal uitgevoerd heb. Ik denk iedere (vrije) dag "vandaag ga ik" en dan bedenk ik van alles. 's Avonds bedenk ik dan wat ik hiervan allemaal gedaan heb en als ik de helft heb gedaan is het veel. Hoe dat nu komt, werkelijk ik heb geen idee maar vervelend is het wel. Weet je wanneer je merkt of je te weinig tijd met je lief doorbrengt? Als je 's morgens om 6 uur al begint te kletsen omdat je nog zoveel te vertellen hebt en je bent eigenlijk een uitslaper. Voor het eerst van mijn leven verheug ik me op een lange saaie januari maand met heeeel veel tijd dan kan ik eindelijk eens............

Wat een week

Net als bij Blondie was week 47 niet echt een topweek. Ben ik over het algemeen een redelijk vrolijk optimistisch mens (ok je moet me niet uit mijn vertrouwde omgeving halen dan wordt ik wat knorrig maar normaal....) deze week was echt een bud week. Het begon ermee dat dochter 2 een ongelukje kreeg met onze auto wat verrassend veel schade opleverde, daarna is door een ongelukje mijn e-reader aan gort gelopen en kreeg ik oorontsteking aan beide oren. Knallende koppijn is het resultaat. En ondertussen was het natuurlijk verschrikkelijk druk op het werk en heb ik 6 dagen achter elkaar gewerkt. Als (zuur) kersje op de taart is dochter 2 ook nog eens uit huis getrokken. Al met al een week die ik graag wil vergeten en het staartje ervan ook want ik zit dus nog steeds met 2 zeer pijnlijke verstopte oren, voordeel is dat de helft van wat er gezegd wordt helemaal langs me heen gaat dus dat scheelt gezeur ;-). Op naar week 49, dat wordt mijn week let maar op!!

Uit huis

Vertelde vorige week dochter 2 dat ze een kamer heeft gevonden en uit huis gaat, deze week dacht dochter 1 dat het wel leuk was om te vertellen dat ze gaat hospiteren (jazeker dat betekend dus gewoon een kamer bekijken, ik leer zoveel). Nu heb ik nooit gedacht dat het mij zou overkomen maar ik heb een beetje last van lege nest syndroom kriebels. Soms moet ik zelfs een beetje huilen, ik blijf een jankert.

Gelukkig waren er ook leuke dingen deze week, zo ben ik samen met mijn zusje naar de Margriet winterfair geweest en dat was echt hartstikke leuk. Ik werd om de haverklap herkend en soms wisten mensen niet precies waarvan dus de hele dag liep ik te hoiien en de hallooen. Hartstikke gezellig. De mensen die me wel herkenden van Obese hadden honderden vragen maar stelden er gelukkig niet zoveel :-). Ik heb nog 2 gesigneerde boeken gescoord van Yvonne Kroonenberg en van Annemarie van Gaal het zal nu echt goedkomen met mijn financiën.

Met eten vind ik het altijd wel lastig op dit soort dagen maar goed je bent een dagje uit. Nu ga ik me geestelijk voorbereiden op 2 dochters minder in huis, raar idee.

Enerverend

Net de laatste opnames achter de rug van de allerlaatste Obese uitzending van dit jaar. Wat een jaar is dit geweest met ontzettende mooie hoogtepunten en diepe diepe dalen. Tranen hebben zich afgewisseld met enorme lachbuien, woedeaanvallen met euforie om dan uiteindelijk ruim 64 kilo te zijn afgevallen in 10 maanden. Ik ben er super blij mee, het is misschien niet zoveel als er gehoopt is, door mij, maar het is toch best heel veel en wat ben ik een stuk gezonder geworden.

Nu komt een nog veel grotere uitdaging, nu moet er nog meer af en moet het eraf blijven en ik weet uit ervaring dat dit niet meevalt. Het gevaar van terugval is altijd aanwezig en ik ben er dan ook doodsbenauwd voor, mij zul je niet horen zeggen dat overkomt me niet. En toch denk ik dat het nu anders gaat, ik wil zo graag dit gevoel vasthouden. Mijn volgende streven is beneden de 100 kilo komen en dan rustig doorgaan tot ik mijn BMI op 25 of lager heb. Ik geef mezelf daar tot volgend jaar kerst voor. Nu eerst maar eens lekker door blijven sporten en gezond eten en dan moet het toch goed komen.

Al moet ik wel heel eerlijk vertellen dat ik vandaag voor het eerst bij mijn favoriete restaurant lekker heb gegeten. Nu lekker met een kopje groene thee op de bank en heerlijk genieten van alles wat ik heb meegemaakt. En misschien nog een traantje wegpinken om het afscheid.

Lang lang geleden

Het is al lang, veel te lang, geleden dat ik een blog heb geschreven. En niet omdat ik niets meemaak, nee echt niet. Ik bedoel maar bijna 3 weken naar het zonnige Italie geweest, daar de eerste nacht beroofd en een dochter die achter een inbreker aanging. Spanning genoeg. Maar het ontbreekt me gewoon aan tijd, druk op het werk en druk in de sportschool waar ik met de laatste loodjes bezig ben en oh oh wat is het allemaal spannend. We hebben de premiere van Obese meegemaakt bij Danny. Iedereen heeft gezien wat een topprestatie die man heeft geleverd. En nu ik nog, 6 november ben ik aan de beurt en dat maakt me helemaal niet zenuwachtig, nee hoor ben je gek......

Zonder woorden

Wel volgen

Het is tenslotte een wereldreis http://kimberleyensusanne.waarbenjij.nu

Daar gaan ze......

......En zoveel gegil heb je nog nooit gehoord!

Even voorstellen.....Miep

Na Milou zeiden we nooit meer maar het trekt toch, een poes in huis en daarom is gisteren Miep in ons huis komen wonen. Ze is zo vrij als wat, knuffelt nu al graag en heeft al ondekt dat je heerlijk op iemand kan liggen slapen. Dus hierbij.....Miep

Stil....

Het is nogal stil tegenwoordig in blogland, iedereen is een beetje moe denk ik, toe aan vakantie. Zelf ben ik natuurlijk net een weekje in Frankrijk geweest maar niet echt voor vakantie. Ik zou zeggen blijf kijken voor meer info. Niet dat er niets gebeurt, er gebeurt zat. Volgende week krijgen we ons nieuwe poesje Miep, tenminste als Miep goed eet en drinkt de baasjes die ze nu heeft zijn zeer zorgzaam wat natuurlijk alleen maar mooi is. Ik heb over een week weer een spannend moment, ik zou zeggen blijf kijken het wordt allemaal gefilmt en over een aantal weken gaan we richting Gardameer, heerlijk uitrusten en hopelijk een beetje verkleuren. Ook daar zal er aan beweging gedaan moeten worden en zal het niet een vreetfestijn worden maar alleen al dat je niets aan je hoofd hebt, heerlijk.... Oh en vergeet ik helemaal het allerbelangrijkste nieuws, dochter 2 heeft haar rijbewijs, een hele opluchting en natuurlijk super handig. Alle dochters hebben nu al vakantie en dat is ook wel lekker relaxed, nou ja nr. 1 moet nog 2 weken stage lopen maar dat is nu ook vooral feestelijk, ja we gaan naar de vakantie toe en ik heb er zin in. Prettige vakantie allemaal!!!

kiespijn, examen en andere verhalen

De woensdag voor pinksteren begon het, kiespijn!! Maar natuurlijk niet naar de tandarts gaan want het gaat misschien wel over :-(. Nou dat heb ik geweten tijdens de Pinksteren niet meer slapen van de pijn en daarom 2e Pinksterdag toch maar naar een vervanger. Die boorde de vulling open en spoelde de boel schoon, noodvulling erin klaar. De opluchting was groot totdat de verdoving eruit ging. Jankend zat ik op de bank te vloeken, heeft die PIEP de verkeerde kies behandeld. Hyves is dan toch wel een topmedium want een dorpsgenoot kwam een pijnstiller brengen omdat ze had gelezen dat ik zo'n pijn had (dank je Gre). De volgende dag naar mijn eigen tandarts, start de auto niet en moest ik op de fiets met mijn zere bekkie. De tandarts heeft de boel tot in de punt van de wortel opengeboord en schoongespoeld, noodvulling erin klaar. De opluchting was wederom groot en dit duurde wederom tot de verdoving eruit ging, man wat heb ik een pijn gehad en dit heeft echt 5 dagen geduurd. Op de terugweg vloog een brommer op mij af en ik kon kiezen, knallen of springen. Ik koos voor het laatste en knap deed mijn knie, overstrekt dus nu kreupel ik nog een beetje in de rondte. Tussendoor slaagt mijn dochter 2 ook nog even voor de Havo met een prachtige cijferlijst en hebben we 's avonds nog gezellig geborreld tot heel laat. Nu nog een paar dagen en dan ga ik naar Frankrijk om daar te sporten met al mijn mede kandidaten. Om te zeggen JOEPIE, nee ik heb nogal last van heimwee maar ik ga er vol voor en wie weet hoe sterk ik ben geworden en eruit kom. Tot gauw allemaal.
De vervanger had wel de goede kies behandeld, ik wil geen rare praatjes de wereld in helpen!!

Vragen???

Iedere morgen zie ik ze zitten als ik naar mijn werk rijd op een tijdstip waarop ik nog best een uurtje wil slapen en ik weet ze zitten daar al uren want iemand heeft ze verteld dat ze dan beter bijten. Starend naar een dobber soms onder een grote paraplu soms met een lezende vrouw naast zich maar altijd kijkend naar dat drijvende dingetje en iedere dag vraag ik me dan af, waar denken ze nu aan? Denken ze aan hun (gelukkige) huwelijk? Aan hun (goed presterende) kinderen?? Aan hun (rotzak van een) baas?? Aan die promotie/degradatie die er zit aan te komen?? Of zitten ze alleen maar te hopen dat er iets bijt, wat dan ook?? Ja met zulke levensvragen hou ik me 's morgens bezig en ik wil er nu wel eens antwoord op, dus is er een visser die me dit kan vertellen?

Moeite

Soms denk ik waar doe ik dit allemaal voor, soms heb ik gewoon geen zin meer, soms ben ik zo moe. Maar dan loop ik een hele middag op de LZB of winkel ik een dag met de meiden zonder pijn of sta 50 minuten op de crosstrainer drijfnat van het zweet maar niet volkomen uitgeput en dan weet ik het weer, daar doe ik het voor!!!

Winkelen

Oke nooit dol geweest op dat geslenter langs winkels en dat wachten als er iemand in de paskamer bezig is (hoezo paskamer ik weet zeker dat ze er al jaren zijn, oke flauw) Maar ik doe dochter 3 er geen groter plezier mee en na jaren niet zo lang te hebben kunnen lopen hoorde ik mezelf haar deze week beloven dat we vrijdag zouden gaan shoppen. Dochter 2 had ook wel zin om mee te gaan en zo trokken we vanmorgen met goede zin richting Almere. En het was best leuk, het sjouwen ging me goed af en de meiden slaagden wonderwel in iedere winkel. Zelf nog wat nieuwe sportkleding gescoord (heb ik tegenwoordig meer aan dan gewone kleren) en een zomers setje voor in Frankrijk. En alles in een maat waar ik blij verrast van ben. Ja het gaat goed met me!!

in-consequent

Vanmiddag had ik het er al over maar ik denk dat ik de meest in-consequente moeder ben die er bestaat. Ik heb me volgens mij nog nooit aan een straf gehouden (nu geef ik toe dat aan de oren aan de waslijn hangen ook best moeilijk te doen is) en ik gaf ook wel eens straf voor iets dat de vorige week best mocht, nu maakt dat niets uit want ik hield me toch niet aan de straf maar toch. Ook mochten en mogen de meiden redelijk veel van me en laat ik ze vrij vrij, om dan een dag later de teugels enorm aan te trekken en ze om 9 uur naar bed te sturen. En toch zijn de meiden tot nu toe best te pruimen en ook doen ze geen rare illegale aktiviteiten dus nu de vraag, zijn het gewoon leuke lieve meiden van DNA of is al die blablabla over consequent zijn onzin??

Heimwee

Ik zag haar fietsen in de verte terwijl ik rustig 50 reed in "onze" stad. Kwebbelend tussen 2 vriendinnen in, licht slingerend. Toen ik vlak bij was kreeg ze een lachbui en slingerde ze nog wat meer, ik hield mijn hart even vast maar het ging goed. Ze zag me een zwaaide enthousiast en weer raakte ze bijna haar vriendinnetje deze keer degene links en even dacht ik terug dat ik daar fietste met mijn vriendinnen, ook altijd in het midden en ik kreeg even heimwee en ik dacht "wat lijkt ze op me" mijn dochter 3.

Te lang ik weet het

Dat is al lang geleden dat ik een blog heb geschreven en er is best veel gebeurt. Ten eerste moederdag, ik ben weer schandalig verwend door mijn meiden, een beker met een ontroerende tekst dat er iedere dag meer van me gehouden wordt en dat ik echt de beste moeder van de wereld ben, perperdure parfum, een pakket verzorgingsproducten voor de oudere huid en oortjes voor in mijn mp3 speler omdat mijn eigen oortjes zeer deden. Tussendoor is het met sporten nog in mijn rug geschoten, zo erg dat ik er pillen voor slik en een week niet heb kunnen sporten en nu pak ik het voorzichtig weer op. Maar allemachtig wat kan dat pijn doen. Maandag zat ik koffietijd te kijken en zag ik dat je kaarten kon winnen voor de Libelle zomerweek en ik heb gewonnen!! Vandaag geweest met mijn zusje en een lol dat we hebben gehad maar dat is eigenlijk niet eens het belangrijkste (wel super leuk). Het feit dat ik daar vanaf kwart over 9 tot 3 uur 's middags gelopen, gesjouwd en flink doorgestapt heb zonder pijn of moe worden is heel bijzonder en ben ik super blij mee.

14

Vandaag wordt mijn kleine grote meisje 14 jaar, samen zijn we vanmorgen in opperbeste stemming boodschappen wezen doen en dat is heel bijzonder want alle dames in dit huis houden van uitslapen, heel lang uitslapen. Eerst hebben we glazen gescoord want anders zouden we de visite moeten vragen te delen en dat wil niet iedereen. Daarna al het spul dat in de glazen moet en de eterij eromheen gekocht. Onderweg hebben we herinneringen opgehaald, van mij dan want zij kan zich van de zwangerschap en bevalling heel weinig herinneren maar ze wil het graag horen. Om kwart over 5 vanmiddag wordt ze officieel 14 wat gaat de tijd toch snel.

k k k koud

Gisteravond we maken ons gereed om naar bed te gaan, twijfelend vraagt mijn schat "het raam mag toch wel dicht". Even inside info, we hebben het raam noooit dicht zelfs in de winter niet. Op mijn enigszind knorrige vraag waarom het raam dicht moet zegt hij "we hebben nog maar 1 dekbed op bed dat is toch veel te koud.

Spring is in the air

HOE HOOG??

Lente

Het is een feit, het is Lente. Na een behoorlijk pittige bokstraining waarin ik echt heb geprobeerd een bril van een hoofd te slaan, heb ik mijn allereerste dutje in de zon gedaan. En dan is het echt, als ik al lezend in het zonnetje in slaap val dan is het Lente en ruiken we aan de zomer. Gisteren las ik in de krant dat er een weerstation dacht dat het tot half juli zeker dit weer blijft en er geen regen van betekenis gaat vallen. Oke een buitje ben ik niet tegen, die hebben we nodig maar stel je voor dat het dit weer de komende maanden blijft mmm dat is toch heerlijk. Het zal wel weer niet doorgaan maar toch dromen mag toch....

Milou

Heb ik in mijn laatste blog nog enthousiast verteld over onze Milou, vanmiddag werd ik gebeld door dochter 1, volkomen overstuur. Milou is onder de auto gekomen en daarbij overleden. We zijn allemaal heel verdrietig en zullen haar ontzettend missen. Ze was zo grappig en maakte ons zo aan het lachen.

Milou

Het is officieel, onze Milou is gek, stapelgek. Al eens een kat meegemaakt die het liefst mee de douche in gaat? Oke het water is niet alles maar dat tolereert ze, ze is namelijk gek op lekkere luchtjes. Zelf ruikt ze ook altijd heel lekker en we weten niet hoe dat komt, volgens mij heeft ze een geheime parfum verzameling. Deze week is onze Milou een je weet wel poes geworden en we moesten er rekening mee houden dat ze een aantal dagen last kon hebben van de narcose, zo niet onze Milou, nee hoor een paar uur later dendert ze alweer door het huis alsof ze niet is weggeweest en de volgende morgen sprong ze alweer even enthousiast in de eerste armen die op waren. Ook kwettert ze alweer lustig naar alle vogels die ze oh zo graag achterna zou zitten. En dan de stofzuiger daar is ze natuurlijk bang voor maar ze is ook zo vreselijk nieuwsgierig dus dus als we stofzuigen dan springt ze ervoor er overheen en eronderdoor en drukt ze af en toe haar neus tegen de zuigmond. Ja het is officieel.......

Vliegje

We hebben een vlieg in huis, helemaal niet erg kunnen we best aan. Even een klapper pakken en plats weg. Maar onze Milou wordt helemaal gek ze draaft door de kamer, over banken, tafels, laptops achter het vliegje aan. Ik heb al wat krabsporen op mijn rug waar ze zich heeft afgezet. Vorig jaar hadden we in dit dorp een plaag, iedere dag sloegen we tientallen vliegen naar de andere wereld. Dat wordt wat, die arme kat. Weet iemand een goede kattenfluisteraar? Of natuurlijk een afdoende manier om die rotbeesten buiten de deur te houden?

trots

Van een collega kreeg ik vorige week een kaartje waarvan ze vond dat het bij me paste.
"Tegen jezelf kunnen zeggen dat je oke bent, is het grootste cadeau dat je jezelf kunt geven".
Wat een waardevolle tekst die eigenlijk voor iedereen geldt maar ik op dit moment heel goed kan gebruiken. Bedankt lieve A.

Potpourie

Er gebeurt zo veel en er gebeurt niets. Vanmorgen met een toch wel good looking man door het park gesjouwd, wie had dat gedacht een aantal weken geleden. Verder slaap ik veel, nou ja ik lig veel in bed, heb nog steeds spierpijn en breng nog steeds veel uur in de sportschool door (aaah dat verklaart de spierpijn). Verder wordt onze kleine poes al heel groot en zit 14 uur per dag met zijn neusje tegen het raam gedrukt likkerbaarden over al die lekkere vogeltjes. 's Morgens klimt ze in de broekspijpen van de eerste die beneden komt om eens even lekker lang geaaid te worden en dan mekkert ze enorm om eten en dan wordt ze melancholiek en kijkt uit het raam. Met nummer 1,2,3 gaat het goed ze zijn druk met werk en school en zijn erg lief voor hun toch soms wel erg klagende moeder. Mijn schat is nog steeds een schat en verwent me schromelijk. Zo staat het hier op dit moment voor, we zijn verlangend naar mooi weer en ik hoop dat er dan weer meer te melden valt.

Nieuwe week

Deze week 5 dagen werken, ja je moet er wat voor over hebben om je zusje een mooie vakantie te gunnen. Verder weer een week als alle andere vrees ik, maak niet veel mee. Druk druk druk met van alles waar, zoals je weet, niet over mag praten. Verder moest ik even vermelden dat dochter 2 lief is, geen idee waarom maar ik ben een lieve moeder en ik doe wat ze vragen ;-)Hoop binnenkort toch weer wat meer te melden te hebben.

Valentijn

Nee daar doen we niet aan, commerciële onzin, flauwekul, ik geef je liever een keer bloemen op een andere dag gewoon omdat ik het zelf heb bedacht. Mijn "maar dan krijg ik het ook niet" klonk enigszins zwakjes. Lig ik na (weer) een zware training even op de bank, krijg ik toch een prachtige bos bloemen onder mijn neus gedrukt met een kaartje waarop staat TI AMO. En om de verrassing compleet te maken krijg ik van dochter 1 een doosje in de vorm van een hart waaruit een hartje omhoog springt die met een kus geluid zegt I LOVE YOU. Hoe geliefd kan een mens zich voelen??

Afwasmachine

Ook onze afwasmachine gaf er de brui aan. Op zondagavond dacht ze je doet het zelf maar. Ze (is een afwasmachine eigenlijk een meisje?)weet niet wat ze ons hiermee aandoet. Ze zeggen weleens niets is zeker in het leven,nou bij ons is/was een ding zeker en dat is dat we ruzie krijgen tijdens de afwas. Ik heb een enorme hekel aan afwassen en al die haat komt er op een gegeven moment uit. Wat mijn schat ook doet, ruzie wordt het dus de afwasser is bij ons een enorme vredesstichter. Nooit zo harmonies geleefd als de laatste 22 jaar en nu dit......
De hele week heb ik de afwas kunnen vermijden en nu is de monteur net gearriveerd dus wie weet blijft het wel goed tussen ons maar dan moet dit niet weer gebeuren.

Tja wat dan nog??

Als je over het belangrijkst dat in je leven gebeurt niets mag schrijven wat vertel je dan nog? Nou dat het {weer} goed gaat. Dat je nog steeds in pyjama loopt terwijl het al bijna 2 uur is op zondagmiddag. Dat je dochter 3 al 3 spelletjes triominos gewonnen heeft. Dat dochter 1 blij is met haar nieuwe kamer en dochter 2 met haar nieuwe baan. Dat je een razend spannend boek aan het lezen bent. Dat je nog een spijkerbroek moet korter maken en dat je alle smoezen aangrijpt om het maar niet te hoeven doen of nog 3 wasmanden schone was moet wegwerken? Tja niets dus, misschien volgende week. Toedeloe

16 jaar

Vandaag alweer 16 jaar geleden dat mijn moeder is overleden en toch voelt het als de dag van gisteren.
Ze wordt nog steeds gemist.

Ik ben er bij

En dan stapt Wendy van Dijk op je werk naar binnen en verteld dat ik er toch bij ben. Nu gaat het echt beginnen, een jaar lang...

Ze ging nog even mee naar huis om kennis te maken met de rest van de familie.

Een hele draaidag achter de rug en het resultaat is te zien eind dit jaar.

Verder mag ik er niets meer over zeggen en kan ik alleen maar zeggen kijk allemaal in december.

Bedenk ik me toch dat ik dus niet eens een foto heb van Wendy en moi, dus deze maar als bewijs.