Natuurlijk heb ik al veel te veel over mama mia gezegd maar nog even volhouden het stopt vanzelf een keer.
Er is een moment in de film waarin ik (ja zelfs ik) iedere keer ontroerd raak. Als ik er aan denk dat ik al de moeder ben van een dochter van 17, 16 en 11 dan vraag ik me vaak af waar blijft in godsnaam de tijd en dit liedje geeft dat gevoel goed weer. Ik heb namelijk steeds het gevoel dat ik achter de feiten aanloop en zoveel mis van het leven van mijn dochters.
En voor de zingzangers onder ons:
Schoolbag in hand, she leaves home in the early morning
Waving goodbye with an absent-minded smile
I watch her go with a surge of that well-known sadness
And I have to sit down for a while
The feeling that I'm losing her forever
And without really entering her world
I'm glad whenever I can share her laughter
That funny little girl
Slipping through my fingers all the time
I try to capture every minute
The feeling in it
Slipping through my fingers all the time
Do I really see what's in her mind
Each time I think I'm close to knowing
She keeps on growing
Slipping through my fingers all the time
Sleep in our eyes, her and me at the breakfast table
Barely awake, I let precious time go by
Then when she's gone there's that odd melancholy feeling
And a sense of guilt I can't deny
What happened to the wonderful adventures
The places I had planned for us to go
(Slipping through my fingers all the time)
Well, some of that we did but most we didn't
And why I just don't know
Slipping through my fingers all the time
I try to capture every minute
The feeling in it
Slipping through my fingers all the time
Do I really see what's in her mind
Each time I think I'm close to knowing
She keeps on growing
Slipping through my fingers all the time
Sometimes I wish that I could freeze the picture
And save it from the funny tricks of time
Slipping through my fingers
Slipping through my fingers all the time
Schoolbag in hand she leaves home in the early morning
Waving goodbye with an absent-minded smile
Marinko; Počivaj u miru 😘
9 maanden geleden
1 reacties:
Gatverdarrie Elly, wil je dat nooit meer doen. Wat geeft dat nummer mijn gevoel weer. Ik heb al zo'n moeite met dat loslaten. Vooral de laatste tijd met die open dagen voor vervolgopleidingen, het kopen van een eerste pak voor het galabal etc.etc.
Ik heb dan wel geen dochters, maar voor zonen glipt de tijd net zo snel door je vingers.
Het is maar goed dat niemand me nu ziet, want de emotie laait behoorlijk op.
Het is niet mijn muziek, maar inderdaad wat een tekst.
Zucht: Even bijkomen.
Een reactie posten